تبيين مؤلفه هاي معيشت پايدار در شرايط خشكسالي (مورد مطالعه: تعاوني روستايي اميركبير شهرستان شيراز)

معيشت پايدار به معناي حمايت از رفاه انساني از طريق اقداماتي در جهت ارتقا سلامت انسان، آموزش، فرصت ها، اطمينان از محيط زيست سالم و استاندارد براي زندگي است. معيشت پايدار از ابعاد كليدي توسعه پايدار روستايي است كه در آن توجه جدي به معيشت و تحول آن و نيز شيوه هاي برطرف كردن چالش هاي پيش روي آن از ضروريات توسعه روستايي به حساب مي آيد. لذا، اين مطالعه با هدف بررسي مؤلفه هاي معيشت پايدار در شرايط خشكسالي در بين اعضاي تعاوني روستايي اميركبير شهرستان شيراز، به اجرا در آمده است. اين تحقيق توصيفي به شيوه پيمايشي و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماري 1300 نفر از اعضاي تعاوني روستايي اميركبير شهرستان شيراز بود كه براساس جدول رجسي و مورگان 297 نفر براي نمونه انتخاب شدند و اطلاعات لازم از آنان گردآوري شد. روايي پرسشنامه توسط اساتيد و متخصصين در اين زمينه و پايايي آن از طريق انجام مطالعه راهنما و محاسبه آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. يافته ها نشان داد كه پنج مؤلفه تعيين كننده معيشت پايدار اعضاي تعاوني از وضعيت مناسبي برخوردار نمي باشند. بر همين اساس، پيشنهاد مي شود كه در شرايط خشكسالي رويكردي تنوعي از معيشت براي خانوارهاي روستايي در نظر گرفته شود تا از اين طريق معيشت اعضاي تعاوني به سمت پايداري سوق پيدا كند.