فرا تحليل نقش پرورش طيور محلي در معيشت پايدار خانوارهاي روستايي

باوجود گسترش سيستم‌هاي نوين مرغداري صنعتي، 1221000 بهره‌بردار طيور محلي در ايران وجود دارد. اين سيستم پرورشي به‌عنوان بخشي از فعاليت‌هاي دامپروري در روستاها نقش به سزايي در معيشت خانوارهاي روستايي ايفا كرده و تحقيقات متعدد صورت گرفته نيز از ابعاد مختلف به اين موضوع پرداخته‌اند. تحقيق حاضر نقش طيور محلي در معيشت خانوارهاي روستايي را از طريق روش فراتحليل موردبررسي قرار داده است. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه معكوس استفاده شد و 30 مطالعه‌ صورت گرفته در اين زمينه بررسي گرديد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه از 30 مطالعه مورد بررسي، 86/6، 76/6، 36، 30 و 23 درصدشان به ترتيب به نقش طيور محلي در ايجاد سرمايه مالي، انساني، اجتماعي، طبيعي و فيزيكي اشاره كردهاند. همچنين 83 ، 73، 47، 20 و 20 درصد مطالعات نيز به نقش طيور محلي در ايجاد درآمد، بهبود امنيت غذايي، افزايش رفاه، كاهش آسيب‌پذيري و استفاده پايدار و سالم از منابع طبيعي اشاره كرده‌اند. درمجموع قابل‌ذكر است كه پرورش طيور محلي در درجات مختلف در تأمين سرمايه‌هاي معيشت نقش داشته و منجر به برآورده شدن خروجي‌هاي معيشت پايدار مي‌شود.