بخشي از قصيدة عثمان مختاري، در ديوان فرخي سيستاني

اين مقاله، به معرفي و مقابله قصيدهاي مشترك، در ديوان فرخي سيستاني و ديوان عثمان مختاري غزنوي مي پردازد و با بررسي هاي سبك شناختي و نسخه پژوهي از يك سو، نشان مي دهد كه عثمان مختاري آن را در مدح ارسلان شاہ بن كرمانشاه سروده است. نبودن اين قصيده، در دستنويس هاي معتبر ديوان فرخي و برعكس، ذكر آن در قديمي ترين و صحيح ترين نسخه خطي ديوان عثمان مختاري، صحت اين انتساب را تا حد زيادي قوت مي بخشد. در تذكره مجمع الفصحا نيز منتخبي از ابيات اين قصيده، به نام مختاري غزنوي آورده شده است. از سوي ديگر، صورت مضبوط اين قصيده در ديوان مختاري غزنوي، به تصحيح استاد جلال الدين همائي نيز صحيح و كامل نيست و بايد آن را ادامه يكي ديگر از قصايد اين شاعر دانست. با توجه به اين كه مختاري غزنوي از متتبعان ديوان فرخي بوده و در شعرش از اين شاعر تأثير پذيرفته است، مي توان دليل راه يافتن 32 بيت از قصيده 54 بيتي وي، به ديوان فرخي سيستاني را شباهت سبكي و خطاي حافظه يكي از گردآورندگان و كاتبان دانست.