نقش زنان روستايي و توانمندسازي آنان در مديريت پايدار منابع طبيعي در حوزه هاي آبخيز

اكثر مردم روستايي، از جمله زنان روستايي در تعامل با منابع طبيعي بوده و معيشت خانوارهايشان به اين منابع وابسته است. در اين راستا، زنان روستايي با توجه به نقش مهمي كه در تامين معيشت خانوارهاي روستايي دارند، مي توانند در برنامه هاي مديريت پايدار منابع طبيعي نقش بسزايي را ايفا كنند. هدف اين پژوهش بررسي نقش زنان در اين برنامه‌ها و ضرورت توانمندسازي آنان در اين زمينه با در نظر گرفتن مديريت پايدار حوزه هاي آبخيز با استفاده از مرور و تحليل اسناد و منابع كتابخانه اي است. نتايج بيانگر آن است ارتقاي نقش زنان روستايي در مديريت منابع مستلزم افزايش توانايي آنها از طريق مجموعه اي از برنامه‌هاي توانمندسازي است. مهمترين برنامه‌هاي ترويجي توانمندسازي زنان كه در اين عرصه مي تواند اجرا شوند عبارتند از: تسهيل مشاركت فعال زنان در فرايندهاي طراحي، اجرا و ارزشيابي پروژه هاي مديريت منابع طبيعي از ابعاد حفاظت منابع و تنوع سازي معيشت خانوارها، افزايش مسئوليت پذيري آنها در اين زمينه، تقويت يا ايجاد تشكل هاي اجتماع محور زنان روستايي، و تسهيل برنامه‌هاي بهبود دهنده دانش زنان از لحاظ آگاهي، مهارت ها و نگرشهاي آنها.بهبود دسترسي زنان به منابع مالي از طريق تشكل هاي زنان نيز مي تواند به توانمندسازي آنها كمك كند.