بازتاب ادبيات پايداري در سروده هاي چند شاعر مازندراني

در اين مقاله به بررسي و تبيين بازتاب ادبيات پايداري در سروده هاي چند شاعر مازندراني (هراتي، علي پور، كرم دخت، سعيدي و قيصري) پرداخته شده است. بناي كار را در اين پژوهش به توصيف و تحليل سروده ها از لحاظ درون مايه، محتوا و سبك همراه با شواهد شعري نهاده ايم. بنابراين اين مضامين بيشترين بسامد انعكاس را در سروده هاي شاعران به ترتيب عناوين ذيل داشته است كه عبارتند از: شهادت، سوگنامه ي شهيدان، تجليل شهيدان، تبيين دغدغه، دلواپسي و اعتراض، نقش رهبري امام خميني، حضور فرهنگ عاشورا در نمايي تازه، كم رنگ شدن ارزش هاي شهدا و جنگ، وطن ستايي، توصيف حماسه آفريني هاي رزمندگان، تمناي شهادت، توصيف مفقودالاثرها، معرفي مبارزان تاريخ ساز،، تبيين ماندگاري شهدا، توصيف ايستادگي رزمندگان، وصف لحظه ي شهادت، خود اتهامي، ترسيم سيماي جانبازان ، ياد كرد آزادگان، بيان مظلوميت رزمندگان و ملت در جنگ، باورهاي مذهبي نيروي محركه ي دفاع مقدس، توصيف ويراني و كشتار دشمن، از دست دادن فرصت شهادت. از نظر محتوايي مي بينيم كه در سروده هاي شاعران تنوع در مضامين وجود دارد و نمود درون مايه ها در آثار هراتي بيش تر از ديگر شعرا است و تجلي آن در اشعار قيصري كمتر است. معمولا زبان سروده ها ساده و روان، بدون پيچيدگي و نزديك به كلام محاوره همراه با لحن حماسي است و بيش تر به ترتيب در قالب هاي سپيد، غزل، رباعي، نيمايي، مثنوي، آزاد، دوبيتي و چهارپاره سروده شده است.