عنوان مقاله:«تحليل اشعار سهراب سپهري از ديدگاه ادبيات غنايي»

از ديدگاه ادبيات غنايي، اشعار غنايي شامل شعر هايي مي شود كه شاعر در آن به بيان احساسات شخصي خود مي پردازد. در ادبيات معاصر نمونه هاي بسياري از اشعار غنايي ديده مي شود. سهراب سپهري (1359-1307) شاعر، نويسنده و نقاش از مهم ترين شاعران معاصر ايران است. اشعار سهراب يكي از بهترين نمونه هاي شهر غنايي در دوران معاصر است. سهراب سپهري داراي احساسات و ادراكات خاص خود است؛ او بسيار صادقانه از احساسات شخصي خود سخن مي گويد و اين ويژگي، اشعار او را به غنا مي رساند. اشعار سهراب سپهري سرشار از احساسات دروني و بيروني اوست. او از عشق، نفرت، اميد، يأس، شادي ها و دلتنگي ها هايش به راحتي و از اعماق قلبش سخن مي گويد. سهراب احساس عناصر طبيعت را درك مي كند و احساسات شخصي خود را نيز با استفاده از عناصر طبيعت بيان مي كند. احساسات رقيق و ادراكات عميق او اشعارش را در حيطه ادبيات غنايي قرار مي دهد. در اين مقاله سعي شده است تا نمونه هايي از اشعار سهراب سپهري از ديدگاه ادبيات غنايي مورد تحليل قرار گيرد . در اين كند و كاو ، تفاوت احساس و ادراك، رمانتيسم و ادبيات غنايي ، موسيقي شعر سهراب، عشق و عرفان و انديشه، مرثيه سرايي و ديگر مضامين غنايي مورد بررسي قرار گرفته است.