الزامات توسعه روستايي در راستاي كاهش فقر در مناطق روستايي

هر چند افراد فقير تنها ساكن مناطق روستايي نيستند ولي درصد قابل ملاحظه اي از افراد روستايي بخصوص در كشورهاي در حال توسعه از فقر معيشتي رنج مي برند و كاهش و ريشه كني فقر از دغدغه هاي اصلي مسئولين و سياست گذاران و يكي از چالش هاي اساسي بشر براي دستيابي به توسعه پايدار مي باشد، لذا قرن بيست و يكم قرن ريشه‌كني فقر از سوي سازمان ملل متحد نامگذاري شده است. در ايران نيز شاخص‌هاي مربوطه حكايت از عمق توسعه نيافتگي جوامع روستايي دارد كه ضرورت توجه به آن را مبرهن مي سازد. راهكارهاي گوناگوني تا كنون بمنظور دستيابي به توسعه و پيشرفت مناطق روستايي در طول زمان بكار گرفته شدند كه چندان در نيل به اهداف خود موفق نبودند. در اين پژوهش سعي شده به ابعاد مختلف الزامات توسعه روستايي كه در راستاي كاهش فقر معيشتي روستاييان تاثيرگذار هستند پرداخته شود و در پايان با جمع بندي تحليل ها برخي توصيه هاي عملي ارائه شده است.