توسعه يافتگي سياسي از منظر فردوسي

توسعه ي سياسي از مفاهيم جديد جامعه شناختي است كه در اصطلاح به معناي افزايش ظرفيت و كارايي يك نظام سياسي و گذر از حالت نامطلوب به مطلوب است و در سايه ي امنيت و آرامش ناشي از برقراري اعتماد ميان حاكمان و مردم حاصل مي شود. مطالعه ي جوامع قدرتمند صنعتي و اقتصادي جهان امروز به وضوح نشان مي دهد كه عامل اصلي توسعه يافتگي نه منابع مادي بلكه توانايي ها، برنامه ريزي ها، انسجام و عقلانيت موجود در داخل جامعه است. با توجه به اهميت و تأثيري كه توسعه يافتگي سياسي در پيشرفت جوامع دارد و اعتقاد به غناي آثار ادبي گذشته و وجود مباني بسياري از مفاهيم فرهنگي، اجتماعي و سياسي امروز در اين آثار بر آن شديم مفهوم توسعه ي سياسي را در انديشه ي فردوسي و داستان هايي از اثر ارزشمند او بررسي كنيم. بي ترديد دستيابي به تمام شاخصه هاي اين نوع توسعه در جامعه ي هزاره ي قبل مورد انتظار نيست اما به دليل عقلانيت حاكم بر انديشه ي فردوسي، مباني اصلي اين تفكر را در اين اثر بي بديل به وضوح مي توان ديد