شناسايي مشكلات توسعه صنايع دستي براي زنان روستايي شهرستان ايلام

صنايع دستي يكي از مهمترين انواع كسب و كارهاي خانگي محسوب مي شود كه با توجه به نياز داشتن به سرمايه اندك در مقايسه با ساير كسب و كارها و انجام كار در محيط منزل، با شرايط زندگي زنان هماهنگي بسيار داشته و مي تواند در كاهش نرخ بيكاري و فراهم آوردن فرصتهاي كارآفريني براي زنان تأثير زيادي داشته باشد. تحقيق حاضر نيز در همين رابطه با هدف شناسايي مشكلات توسعه صنايع دستي براي زنان روستايي شهرستان ايلام به انجام رسيده است. تحقيق حاضر از لحاظ ماهيت داده ها كمي، از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري داده ها از نوع تحقيقات توصيفي- پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه جمعيت زنان روستايي فعال اقتصادي شهرستان ايلام (500) مي‌باشد. روش نمونه‌گيري در اين تحقيق تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 217 نفر تعيين گرديد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بوده است كه روايي آن توسط نظرات صاحبنظران تأييد شد، و پايايي پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ به ميزان 98 درصد تعيين شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي مانند شاخص هاي فراواني، ميانگين، واريانس، انحراف معيار و ضريب تغييرات و جهت دسته بندي مشكلات از روش تحليل عاملي با رويكرد اكتشافي استفاده شد. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه مشكلات توسعه صنايع دستي را مي‌توان در قالب 4 عامل شامل مشكلات بازار رساني و بازاريابي، مشكلات اجتماعي – فرهنگي، مشكلات اقتصادي و مشكلات صادرات و واردات، دسته بندي كرد كه اين مشكلات در مجموع حدود 64 درصد از واريانس كل را تبيين كرده اند.