حكمراني خوب روستايي: الگويي مناسب براي رسيدن به مديريت پايدار روستايي

تجربه نشان داده است اعمال راهبرد از بالا به پايين در فرآيند مديريت روستايي متمركز منجر به شكست برنامه هاي توسعه در نواحي روستايي مي شود. بنابراين رويكرد مديريت مبتني بر جوامع محلي به عنوان مديريت روستايي غير متمركز مي تواند نارسايي ها و كاستي هاي مديريت روستايي متمركز را برطرف نمايد. در واقع ساختار مديريتي مبتني بر جامعه محلي، با همكاري بخش دولتي و غيردولتي و با مشاركت جامعه محلي، فرايند توسعه پايدار روستايي را مديريت مي كند. در اين مقاله كه به روش مروري تهيه گرديده، تلاش شده تا حكمراني خوب روستايي را به عنوان الگويي مناسب براي رسيدن به فرآيند مديريت پايدار روستايي مطرح كند. بررسي ها در پژوهش حاضر نشان مي دهد كه حكمراني خوب روستايي با مفاهيمي همچون دموكراسي و حقوق بشر، و شاخص هاي پاسخگويي، مشاركت مردمي و حاكميت قانون، كارايي و اثربخشي، شفافيت، مشروعيت، اجتماع گرايي، عدالت و برابري و مسئوليت پذيري چارچوبي به دست مي دهد كه همه اهداف و ارزشها در يكجا جمع شوند و اهداف توسعه انساني اعم از توسعه اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي با محوريت مردم روستايي، مديريت و اداره شود. همچنين پيش نياز افزايش مشاركت روستاييان به عنوان پايه و اساس تشكيل نهادها و سازمان هاي مردم نهاد در حوزه جامعه مدني و يكي از اصول اساسي الگوي حكمراني خوب روستايي در فرآيند مديريت روستايي، وجود رويكردي سيستمي و يكپارچه همراه با نگرش توسعه پايدار است كه از آن به عنوان مديريت پايدار روستايي ياد مي گردد.