بررسي اثرات فعاليت هاي زيست محيطي در پروژه مناريد از ديدگاه بهره برداران در استان كرمانشاه

نقش طبيعت و منابع طبيعي در حيات اقتصادي و اجتماعي انسانها و اهميت ويژه آن در رابطه با كشاورزي و محيط زيست امري غيرقابل انكار است. منابع طبيعي تجديدشونده (آب ، خاك ، جنگل ، مرتع ) نقش مهم و حياتي در زندگي موجودات زنده جانوري و انسان دارا مي باشند و بي ترديد بدون وجود اين نعمات خدادادي انسان نمي تواند به حيات خود ادامه دهد . با در نظر گرفتن رشد جمعيت و نياز روزافزون به توليدات كشاورزي و دامي، برخوردهاي غيراصولي و بهره برداري هاي بي رويه از منابع جنگل، مرتع، تغيير كاربري اراضي و تبديل اراضي جنگلي و مرتعي به اراضي كشاورزي، خسارات جبران ناپذيري را به بار آورده است. عمليات آبخيزداري مي تواند پاسخ مناسبي براي اين كار باشد اما توجه به اين نكته ضروري است كه انجام و پياده كردن اين طرح ها و عمليات به تنهايي قادر به جلوگيري از اين خسارات نيست، بلكه نيازمند مشاركت گسترده ساكنان حوزه هاي آبخيز است. پروژه مناريد با هدف توانمند سازي كليه ساكنان و ذينفعاني كه در مديريت پايدار زمين نقش دارند شكل گرفته است. هدف از اين پژوهش بررسي نظرات بهره برداران در خصوص پروژه هاي مرتع و آبخيزداري است كه در منطقه مورد مطالعه در استان كرمانشاه انجام شده است. بررسي اثرات پروژ هاي انجام شده از ديدگاه بهره برداران بيشتر در جهت بهبود دو محيط طبيعي و اجتماعي بوده است و تاثير كمتري بر بهبود محيط اقتصادي و افزايش درآمد آنان داشته است.