بررسي سبك شخصي دو بخش اصلي و افزودة تذكرة الاولياي عطار بر اساس روش تحليل آماري كيوسام (Cusum)

تنها اثر منثور عطار (537؟ - 627؟ق.)، كتاب تذكرة الاوليا در شرح حال هفتاد و دو تن از عارفان و مشايخ صوفيه است. پس از عطار، نويسنده اي ناشناس قسمت هايي بدين كتاب افزوده است كه پر مايگي بخش اصلي را ندارد. اديبان و منتقدان ادبي، مطابق با سليقه خود و به كمك شم زباني بدين مسأله پي برده اند؛ اما نگارندگان مقاله حاضر، با استفاده از يكي از روشهاي تجزيه و تحليل آماري موسوم به كيوسام كه يكي از روش هاي سبك سنجي و تحليل متون زباني است، در راستاي اثبات علمي اين قضيه، كارآيي شيوه مذكور را در باب مسأله تشخيص مؤلف در متون فارسي محك زده اند. در واقع، هدف از اين پژوهش آن بوده است كه با اعمال روش كيوسام يا جمع تصاعدي، متن دو بخش اصلي و افزود: تذكرة الاوليا را با يكديگر مقايسه كرده، اين فرضيه را به اثبات برساند كه مؤلف زندگي نامه هايي كه پس از شرح حال حسين بن منصور حلاج در كتاب عطار آمده، عطار نيست.