مدلسازي جذب سطحي گاز متان بر روي زئوليت 13X

با توجه به رشد روز افزون صنايع در دنيا و نياز شديد به انرژي و همچنين نگراني هاي زيست محيطي ناشي از مصرف سوخت هاي فسيلي مانند نفت، اغلب كشورها درصدد استفاده از گاز طبيعي بجاي سوخت هاي فسيلي برآمدند. گاز متان بخش عمده اي از گاز طبيعي را تشكيل ميدهد و داراي ارزش بالايي از نظر استفاده به عنوان سوخت بوده و جذب و ذخيره سازي آن از اهميت بالايي برخوردار مي باشد. در اين مقاله بررسي و مقايسه اي بر روي مدل هاي ترموديناميكي جهت جذب سطحي متان در دماها و فشارهاي مختلف روي جاذب زئوليت 13X با استفاده از فرآيند جذب با فشار متناوب (PSA) انجام شده است. با استفاده از اين روش جداسازي مخلوطهاي گازي بر اساس پديده جذب سطحي انجام مي گيرد. براي اين منظور داده هاي تجربي جذب سطحي گاز متان در دماهاي 323 و 308 و 298 كلوين ودر فشارهاي 1 تا 5 مگاپاسكال توسط مدل هاي ايزوترم جذب لانگمير، پوني لن و توث مدلسازي و مقايسه شده اند و نتايج حاصل در نرم افزار متلب و با استفاده از روش الگوريتم فاخته بهينه سازي و تعيين گرديدند. طبق بررسي هاي انجام شده مدل ايزوترم جذب توث تطابق بهتري با داده هاي تجربي نشان داده است، بطوريكه داراي مقدار خطاي نسبي و تابع هدف به ترتيب برابر با 1/61٪ و 0/041 مي باشد.