ارايه مدل تركيبي ارزيابي ريسك براي شركتهاي پالايشي گاز در ايران ازمنظر تكنولوژي، پيچيدگي فرايند و حوادث

نظام ارزيابي ريسك ابزاري براي شناسايي خطرهاي بالقوه و ارزيابي اثرات آنها در صنايع مختلف است. نظام هاي ارزيابي ريسك موجود كه براي مصارف گوناگون توسعه يافته اند، هيچكدام كارآيي لازم و همزماني ارزيابي ريسك شغلي و بهداشتي را با توجه به ماهيت و پيچيدگي فرايند توليد و پالايش گاز را ندارند و شركتهاي پالايشي هم اكنون براي جوابگوي الزامات سيستم هاي HSEMS چندين روش ارزيابي ريسك را به صورت موازي و با هم استفاده مي كنند. در اين مقاله مدل كاربردي ارزيابي ريسك شغلي و بهداشتي متناسب با نوع و ماهيت پالايشگاه هاي گازي ايران با هدف كاهش حوادث از طريق شناخت اقدامات كنترلي مناسب معرفي گرديده است.| چارچوب اين مدل با بررسي متدلوژي هاي ارزيابي ريسك شركت ملي نفت, شركت توتال، تكنيك PHA. FMEA و سوابق بيماريهاي ناشي از كارصنايع نفت و گاز و همچنين با توجه به ماهيت حفظ پايداري توليد پالايشگاه گاز پايه ريزي شده است. در اين مدل كمي، ميزان شدت و احتمال ريسك براساس ماتريس 6 گانه اي تعريف شده است. در نهايت با ارائه منطق مدل به نتايج دستاوردي اين مدل واستخراج اقدامات كنترلي مناسب در جهت كاهش حوادث بيش از 10 درصدي پالايشگاه گاز موردي (پالايشگاه چهارم گاز پارس جنوبي) به نسب به استقرار مدل قبلي ارزيابي ريسك (JSA) اشاره مي گردد.