بررسي تاثير تركيب مواد شيميايي در افزايش كارايي سلول هاي فلوتاسيون زغالسنگ

زغال سنگ ماده اي به طور طبيعي آبران بوده و مواد معدني همراه آن (خاكستر)، آب پذير مي باشند. از آنجا كه خاكستر به عنوان ناخالصي براي زغال محسوب مي شود و بايد از تركيبات زغال سنگ حذف گردد، فلوتاسيون كه فرايند جدايش ذرات بر مبناي اختلاف آبراني سطح تركيبات مختلف مي باشد روشي موثر براي شستشوي زغالسنگ و حذف خاكستر آن محسوب مي گردد. پارامترهاي متفاوتي بر فلوتاسيون زغال سنگ موثر مي باشند كه پارامترهاي شيميايي نقش اساسي در اين فرايند ايفا مي كنند. در اينجا تاثير درصد تركيب دو نوع كفساز MIBC و روغن كاج و دو نوع كلكتور نفت سفيد و گازوئيل و زمان آماده سازي هر يك مورد بررسي قرار گرفت و توسط نرم افزار qualitek4 آزمايش ها به روش تاگوچي طراحي شدند. نتايج بدست آمده از فلوتاسيون زغال در سلول آزمايشگاهي و تحليل نتايج توسط نرم افزار نشان داد كه پارامترهاي درصد تركيب كفساز و زمان آماده سازي آن بيشترين تاثير در كارايي جدايش فرايند فلوتاسيون دارد. مقادير بهينه پيشنهادي براي حصول بيشترين بازيابي زغال توسط نرم افزار براي درصد تركيب كلكتور 80- 120٪80 نفت سفيد - ٪20 گازوئيل) ، درصد تركيب كفساز80 - 20 (20٪ روغن كاج - ٪80 MIBC) و زمان آماده سازي كلكتور و كفساز به ترتيب 1/5 و 0/5 دقيقه مي باشد. در صورتي كه از مقادير بهينه براي پارامترها استفاده شود كارايي جدايشي كه از طريق نرم افزار ارزيابي مي شود، 80/5 مي باشد. سپس اين مقادير بهينه پيشنهادي بر روي دستگاه فلوتاسيون آزمايشگاهي كارخانه زغالشويي البرز شرقي تست شد كه كارايي جدايش آن78/6 بدست آمد.