بكارگيري تكنولوژي غشاء در فرايند نفتا ريفرمينگ با بستر متحرك و بهينه سازي شرايط آن براي افزايش ميزان آروماتيك و هيدروژن توليدي در اين فرايند

با توجه به اهميت فراوان واكنش نفتا ريفرمينگ (naphtha reforming) در صنايع پالايش نفت خام و پتروشيمي، همواره محققان براي افزايش ميزان آروماتيك و هيدروژن توليدي در اين فرايند تلاش هاي فراواني را به طور مستمر پيگيري نموده اند. لذا در اين مقاله نيز با بكارگيري غشاء هيدروژني در فرايند بستر متحرك نفتا ريفرمينگ و بهينه سازي اين فرايند، ميزان افزايش آروماتيك و هيدروژن توليدي مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور در ابتدا با نوشتن معادلات جرم و انرژي براي راكتور متداول ((conventional reactor( CR) نفتا ريفرمينگ، راكتور متداول مدلسازي شده است كه نتايج حاصل از اين مدلسازي، با نتايج تجربي يك واحد صنعتي مطابقت خوبي را نشان ميدهد. سپس با بكارگيري غشاء پالاديم - نقره ( Pd - Ag ) در راكتور فرايند نفتا ريفرمينگ، هيدروژن توليدي در اين فرايند جداسازي مي شود. به دليل خارج كردن محصول (هيدروژن) از محيط واكنش بر اساس اصل لوشاتليه واكنش به سمت توليد محصول بيشتر پيش خواهد رفت. بنابراين با حل معادلات جرم و انرژي براي اين نوع راكتور و بهينه سازي شرايط آن با روش تكامل تفاضلي (Differential evolution) اين راكتور مدلسازي شده و نتايج حاصل از آن بصورت نمودارهايي با نتايج حاصل از راكتور متداول مقايسه گرديده است. نتايج، افزايش چشمگير آروماتيك و هيدروژن را در راكتور غشائي نسبت به راكتور متداول نشان مي دهند.