سازمانهاي يادگيرنده و نقش فناوري اطلاعات در آنها

امروزه، سازمانها در سراسر جهان به دليل تقاضاهايي كه با آنها روبه رو هستند، نيازمند يادگيري در محيط كار با سرعت بيشتر، هزينه كمتر و اثربخش تر بوده، نيز به نيروي كار منعطف كه بسيار تحت تأثير تغييرات روزمره ي بازار مي باشند، نياز دارند. و اين مقولات جزء با ويژگيهاي سازمان هاي يادگيرنده برابري نمي كند. دراين مقاله سعي شده با بررسي ويژگيهاي ساختاري سازمان هاي يادگيرنده و نقش فناوري اطلاعات به عنوان يكي از زير سيستم هاي كليدي آن به ارائه راهكارهاي مناسب در تلاش بر رسيدن به سند چشم انداز بيست ساله كشور، از نقطه نظر موانع ساختاري و انساني و بسترهاي تكنولوژيكي به يك نتيجه گيري كلي درباره مزاياي برخورداري از سازمانهاي يادگيرنده، در راستاي ارتقا و رشد اين سازمانها برسيم. سازمانهاي يادگيرنده به عنوان يك ضرورت در اين چشم انداز ترسيم گرديده ،بطوريكه ساختن سازمانهاي يادگيرنده در كشور و آماده سازي زير ساختهاي آن با توجه به يافته هاي اين مقاله به صورت آني نيست بلكه به لحاظ محوريت فكرو ذهن انسان در سازمانها بستگي دارد. پس بايستي بسترها و آمادگي هاي فرهنگي ايجاد و افكار و انديشه ها را پويا نمود تا بتوان به توسعه كشور كه استراتژي سند چشم انداز بيست ساله نيز خواهان آن است دست يافت. و تنها با بسترسازي هاي مناسب است كه مي توان به تدريج اين سازمانها، فناوري ها و فنون را فعال نمود و اين موضوع يكي از مهمترين نتايج مد نظر در اين مقاله مي باشد