(بررسي تغييرات گسترۀ جنگل در ارتباط با عوامل توپوگرافي(مطالعه موردي: حوزه هاي آبخيز26-29 واقع در استان گيلان

اهميت جنگل هاي شمال كشور از نظر اقتصادي، اجتماعي و محيط زيستي، برنامه ريزي و مديريت صحيح براي حفاظت از اين جنگل ها را ايجاب مي نمايد. مساله كاهش سطح جنگل هاي شمال كشور از بحث هاي مهم سالهاي اخير مي باشد. امكان تجزيه و تحليل داده هاي محيط زيستي با استفاده از فن آوري GIS كمك موثري در زمينه هاي مختلف مديريت جنگل نموده است. اين تحقيق در چهار حوزه ، آبخيز واقع در استان گيلان و در سطحي حدود 1033 كيلومتر مربع انجام شده است. هدف از اين تحقيق فراهم آوردن توصيفي از پراكنش مكاني تغييرات سطح جنگل در ارتباط با عوامل توپوگرافي ميباشد. در اين تحقيق از نقشه هاي توپوگرافي رقومي 1:25000جنگلهاي شمال كشور مربوط به سالهاي 46 و 73 استفاده شده است. در ابتدا نقشه هاي جنگل سالهاي 46 و 73 از نقشه هاي توپوگرافي رقومي مذكور استخراج شدند و در نهايت تمامي نقشه هاي جنگل دربرگيرنده هر يك از حوزه هاي آبخيز به هم متصل گرديدند. با مقايسه نقشه هاي جنگل ابتدا و انتهاي دوره در هر حوزه آبخيز، نقشه تغييرات سطح جنگل آن حوزه به دست آمد. يك مدل رقومي ارتفاع دقيق با اندازه تفكيك 30 متري نيز تهيه گرديد و با استفاده از آن نقشه هاي طبقات ارتفاع، شيب و جهت تهيه شد. به منظورتعيين ارتباط كاهش سطح جنگل با عوامل توپوگرافي، هر يك از نقشه هاي مذكور در نقشه كاهش سطح جنگل ضرب شد و بدين ترتيب ميزان تخريب در هر طبقه محاسبه گرديد.نتايج نشان دهنده وجود رابطه معكوس بين افزايش شيب و ميزان تخريب بودند. همچنين با افزايش ارتفاع تا حدود ارتفاعات ميانبند تخريب كاهش مييابد ولي در ارتفاعات بالا (مناطق ييلاقي) مجددا با افزايش تخريب مواجه مي شويم. ميزان تخريب در چهار جهت اصلي اختلاف چشمگيري ندارد.