انواع تكرار واژه ها و اصوات در ديوان شمس

غزليات شمس، به عنوان يكي از شاهكارهاي عظيم عرفاني ادب فارسي، از زواياي گوناگون مورد كاوش، نقد و سنجش قرار گرفته است. يكي از جنبه هايي كه برجستگي ويژه اي به غزليات شمس داده، موسيقي و نواي خاصي است كه بر آن ها طنين افكنده است. از ميان عناصر موسيقي-ساز غزليات، تكرار واژه ها و اصوات نقش به سزايي ايفا كرده است. در اين پژوهش سعي بر اين بوده است ضمن تعريف هريك از انواع تكرار با آوردن شاهد مثال براي آن به بررسي كلي و عمومي جنبه هاي مثبت و منفي اين آرايه ي ادبي پرداخته شود. تكرار واژه ها و اصوات در سراسر ديوان شمس خودنمايي مي كند با اين حال كمتر مورد توجّه قرار گرفته است به همين خاطر بر آن شديم به بيان اين نوع ادبي در شعر اين شاعر گران قدر بپردازيم و يكي ديگر از عناصر زيبايي اين ديوان را به طبع برسانيم. هدف نگارنده نماياندن در حد بضاعت ارزش و زيبايي و ديدگاه جمال-شناسي اين موضوع (تكرار) در اين شاهكار عظيم است. با بررسي اين آرايه در ديوان مولانا به اين نتيجه مي رسيم كه يكي از موارد تشخّص سبكي مولانا از جنبه ي زباني استفاده از انواع مختلف تكرار واژه، رديف، اصوات، در بسياري موارد هدف مولانا از تكرار تنها تكميل وزن است و اين تكرارها در تكميل معناي بيت نقشي ندارند.