بازتاب فرهنگ عامه در آثار منصور اوجي

فرهنگ عامه، دانش عوام يا توده شناسي، شاخه‌اي از علم مردم شناسي است كه به بررسي، جمع آوري و تدوين ساخته‌هاي ذهني مردماني گمنام مي‌پردازد كه غالبا به صورت شفاهي از نسلي به نسل ديگر منتقل مي‌گردد و مي‌توان گفت همه دست آفريده‌ها و انديشه‌هاي عالمانه و عاميانه انسان از آغاز تا به امروز را شامل مي‌شود. مطالعه فولكلور بيشتر متكي بر مدارك كتابخانه‌اي و پيران طايفه و تحقيقات محلي است. فرهنگ عامه، سندهاي ماندگاري از واقعيت‌هاي زندگي از گذشته تا به امروز را به ما عرضه مي‌كند. بهره گيري از فرهنگ عامه در ادبيات، هميشه مورد استقبال بوده است و حتي مي‌توان گفت يكي از دلايل جاودانگي شاعران بزرگي همچون سعدي، استفاده از همين فرهنگ است. رگه‌هايي از فرهنگ مردم در شعر معاصر نيز ديده مي‌شود كه شاعران با بهره گيري از آن توانسته اند بخشي از رسالت فرهنگي خود را انجام دهند. در ميان شاعران معاصر منصور اوجي به خوبي توانسته است فرهنگ عامه را در شعر خويش بازتاب دهد و آن را در چارچوب پذيرفته شده شعر امروز به مردم معرفي نمايد. در اين مقاله سعي شده است با روش تحليلي توصيفي كه ميتني بر مطالعه كتابخانه‌اي است عناصر فرهنگ عامه در شعر منصور اوجي بررسي و تا جايي كه ممكن است مصاديق اين عناصر معرفي شود تا بخشي از زواياي مبهم شعر اين شاعر روشن گردد. اوجي از ميان مولفه‌هاي آداب و رسوم، هنر، باورها و اعتقادات، كنايه‌ها، مثل‌ها، واژگان عاميانه و بازي‌ها، بيشترين توجه را به مولفه آداب و رسوم و كمترين توجه را به بازي‌ها داشته است.