تحليل روانشناختي رنگ‌ها در شعر پروين اعتصامي، سيمين بهبهاني و فروغ فرخزاد بر اساس نظريه‌ي يانگ- هلمهولتس(سه فامي) و ايوالد هرينگ(رنگ‌هاي متضاد)

رنگ از نخستين دوره ي زندگي بشر كاربرد و اهميت داشته و دارد. هر رنگ، معاني و مفاهيم بسياري را در پشت خود مي‌گنجاند؛ از اين روي افراد به ويژه شاعران در انتقال مفاهيم خود از آن بهره‌هاي بسيار برده اند. كاربرد رنگ در شعر شاعران معاصر، ديگر تنها براي پر كردن وزن و رنگ آميزي تصاوير نيست، بلكه شكلي مفهومي تر پيدا كرده است. اين پژوهش به تحليل كاربرد رنگ در شعر پروين اعتصامي، سيمين بهبهاني و فروغ فرخزاد مي پردازد تا نشان دهد كه كاربرد رنگ هاي اصلي و فرعي در شعر اين سه شاعر چگونه است و چه بسامدي دارد و براساس دو نظريه روانشناسي يانگ- هلمهولتس(سه فامي)، ايوالد هرينگ(رنگ هاي متضاد) چگونه تحليل مي شود؟ در پايان با توجه به اصلي كه در روانشناسي ادراك قيافه شناسانه گفته مي شود نيز به رنگ هاي به كار برده شده در شعر اين سه شاعر توجه شده است. نتايج بررسي‌ها نشان مي دهد طبق نظريه ي سه فامي و رنگ هاي متضاد هر سه شاعر، رنگ سياه و قرمز را در اشعار خود بيشتر به كار برده اند. شايد درصد بالاي اين دو رنگ بازتابي از دوره و شرايط زندگي شخصي اين سه شاعر است.