تحليل ريخت‌شناسانه‌ي داستان «اكوان ديو» از شاهنامه‌ي فردوسي با تكيه بر نظريه‌ي ولاديمير پراپ

اصطلاح «ريخت شناسي»، به عنوان يكي از روشهاي تحليل و طبقه بندي عناصر متن مي‌باشد كه ولاديمير پراپ آن را بر روي يكصد قصه عاميانه ي روسي، وارد كرد و به صورت نظريه ي نقد ساختاري مورد مطالعه قرار داد. اين شيوه ي تحليل در شناخت نقش‌ها به ويژه، خويشكاري‌ها و نحوه ي ارتباط شخصيت‌هاي داستان با يكديگر و به خصوص نقش‌هاي ويژه آنها و همچنين شناسايي حركت‌هاي متن و چگونگي تركيب و ارتباط اين عناصر با يكديگر كارآمد است. برهمين اساس، در اين مقاله كوشيده ايم داستان اكوان ديو كه از داستان‌هاي نسبتاً پرماجراي شاهنامه به شمار مي‌آيد و موضوع آن نابودي اكوان ديو توسط رستم است را مورد بررسي قرار دهيم .نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه اين داستان تا حدود زيادي داراي ويژگي‌هاي قصه‌هاي پريان است و بسيار با نتايج تجزيه و تحليل پراپ مطابقت و همخواني دارد.