تأثير نوع رفتار اتصال ستون به فونداسيون، بر عملكرد لرزه اي ساختمان فولادي با سيستم مهاربند داراي حركت گهواره اي

تحقیقات و تجارب زلزله های گذشته بیانگر نیاز به سازه هایی است كه بعد از زلزله های گوناگون خرابی كمتر داشته و به راحتی قابل تعمیر باشند. لذا در این پژوهش به بررسی یك سیستم سازهای كه تلفات جانی و مالی را به حداقل برساند پرداخته شده است . یكی از روشهای بهبود عملكرد لرزهای ساختمان های فولادی استفاده از سیستم هایی است كه موجب محدود شدن خسارت در نقاط خاصی از سازه میشوند؛ بدین وسیله میتوان با تعویض اعضای آسیب دیده، با سرعت بیشتر و هزینه ی كمتری از ساختمانها بهره برداری كرد. از جمله ی این روشها میتوان به سیستم های دارای حركت گهواره ای اشاره كرد. این سیستمها به گونهای طراحی میشوند كه با استفاده از مقاطع جاذب انرژی، خاصیت مركزگرایی و اتصالات خاص كه اجازه بلند شدن از روی پی را دارند، حتی بعد از زلزلههای شدید، آسیب ندیده و تغییر شكل ماندگار نداشته باشند. همچنین به دلیل آنكه تنها با تعویض فیوزها قابل بهره برداری هستند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه میباشند. در این مقاله با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطیِ قاب سه بعدی مهاربندی شده به بررسی تأثیر تغییر مشخصات اتصال ستون به فونداسیون بر رفتار سازهی دارای میراگر ویسكوز و جاری شونده میپردازیم. پاسخهای بررسی شده عبارتند از: تغییرمكان جانبی بین طبقات، سطح عملكرد، شتاب قائم، میزان بلندشدگی و فرورفتگی ستونها از پایه. پاسخها با استفاده از 7 زلزله در دو سطح خطر مختلف مورد بررسی و میانگینگیری قرار گرفتهاند.