آشكارسازي تغييرات سطوح نفوذ ناپذير در مناطق شهري مطالعه موردي: شهر اصفهان

سطوح نفوذ ناپذير اگرچه نشان دهنده درجه و ميزان شهري شدن هستند، در عين حال از شاخص هاي مهم كيفيت محيط زيست شهري نيز بحساب مي آيند. اين سطوح ضمن اينكه بيانگر تشديد بهره برداري از زمين بوده، نشان دهنده افزايش ميزان آلودگي در نواحي شهري نيز مي باشد. اين سطوح تأثيرات زيادي بر اكولوژي شهري از جمله: تغيير در چرخه هيدرولوژيكي، تاثير جزيره گرماي شهري، محدوديت در تصفيه و نفوذ آب در خاك و ... را به دنبال دارند. در اين مطالعه به منظور بررسي تغييرات سطوح نفوذ ناپذير از تصاوير ماهواره اي سالهاي 1351 و 1387 شهر اصفهان، استفاده شد. در ابتدا با استفاده از روش طبقه بندي تصوير، نقشه سطوح نفوذ ناپذير شهر به سه طبقه مناطق مسكوني، جاده و خيابان و ساير اراضي طبقه بندي شد. سپس مساحت سطوح نفوذ ناپذير طي بازه زماني 36 سال مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج، رشد 2 درصدي مناطق مسكوني و 22 درصدي جاده و خيابان و افزايش تأثيرات نامطلوب سطوح نفوذ ناپذير را نشان داد.