شگردهاي تعليق در داستان شيخ صنعان عطار

تعليق تمهيدي است كه با شك و ترديد همراه است و اين شك و ترديد خواننده را وادار مي‌كند تا داستان را دنبال كند و به او امكان حدس زدن‌هايي را در ارتباط با ادامه داستان و فرجام ماجراي داستاني مي‌دهد. عطار در داستان شيخ صنعان از همان ابتدا با ايجاد ابهام و تعليق ماجرا سوالات گوناگوني را در ذهن خواننده ايجاد مي‌كند. در ادامه داستان با خلق بحران‌ها و حالت شگفت انگيزي، گفتگوهاي طولاني و مكرر همراه با كشمكش و رويارويي حاصل از تضاد شخصيت‌ها به خواننده ارائه مي‌شوند، همچنين ايجاد تعليق از طريق تضاد با امور مرسوم، ابهامات و لايه‌هاي چند گانه شك و ترديد را در ذهن خواننده ايجاد مي‌كند. انتظار خواننده نيز با خلق هر يك از اين موارد افزايش مي‌يابد و به دنبال آن، كشمكش ايجاد شده خواننده را به گشودن گره‌هاي داستان سوق مي‌دهد. در پايان داستان نيز عطار با ايجاد كشمكش و نقطه بحران تراژيك داستان را در وضعيتي قرار مي‌دهد كه خواننده در حالت شگفت انگيزي داستان را به پايان مي‌برد. با استفاده از اين شيوه و ترفند، مضامين عارفانه را در بستري جذاب و گيرا به خواننده عرضه مي‌كند.