واكاوي ترجمه هاي فارسي هزار و يك شب در چارچوب نظرية هدف مندي

غناي حكايت ها، فرهنگ ها، اسطوره ها، شخصيت ها و انديشه هاي گوناگون هزار و يك شب آن را در زمرۀ برجسته ترين و تأثيرگذارترين آثار ادبيات جهان قرار داده است. نقطة عطف حضور هزار و يك شب در اروپا و سپس در كشورهاي ديگر از رهگذر ترجمه بوده است و ترجمة گالان از اين متن را سرآغاز اين حضور ميدانند. نظرية اسكوپوس (هدفمندي) رهيافتي نقش گرا به مطالعات ترجمه است كه براي «هدف» ترجمه نقشي بنيادين در جهت دهي به شيوه و راهبرد ترجمه قائل است. در اين رويكرد، محصول نهايي يا متني كه براي فرهنگ مقصد فراهم مي شود، از هدفِ تعيين شده در «سفارش» مشتري يا (مخاطب) متابعت مي كند و اهميت «مخاطب» در حدي است كه مستقيماً بر تصميم گيري هاي مترجم اثر مي گذارد. هدف اين پژوهش بررسي مؤلفه هاي نظرية هدف مندي (1989) در سه ترجمه فارسي هزار و يك شب به قلم عبداللطيف طسوجي، ابراهيم اقليدي و محمدرضا مرعشي پور است. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه شاخص هاي نظرية هدفمندي نمودي بارز در اين سه ترجمه داشته اند و هر ترجمه اي را مي توان پاسخي به هدف و مخاطب مفروض مترجم آن دانست.