مديريت تؤامان عرضه و تقاضاي آب با استفاده از رويكرد مدل سازي عامل - محور، منطقه مورد مطالعه: حوضه آبريز رودخانه كن

در سالهای اخیر، با توجه به محدود بودن منابع آب در دسترس و همچنین رشد روزافزون میزان تقاضای آب در زمینه های مختلف مصرف، بحران كمبود آب تبدیل به یكی از مهمترین معضلات در اكثر نقاط جهان و به ویژه در مناطق خشك و نیمه خشك شده است. این موضوع باعث بروز مشكلات زیستمحیطی، اقتصادی، اجتماعی و همچنین ایجاد تعارضات و اختلافات بیشتر بین گروداران (مصرفكنندگان و سازمانها) موجود در یك سامانه آبی میشود. بنابراین، در كنار مدیریت عرضه و مدیریت تخصیص منابع آب مختلف، لازم است به مدیریت بخش تقاضا نیز پرداخته شود تا از به وجود آمدن مشكلات بیشتر جلوگیری شده و تعارضات و اختلافات بین گروداران مختلف كاهش یابد. در نتیجه، برای دستیابی به یك روش مدیریتی مناسب در بخش تقاضا، لازم است تمامی عوامل تأثیرگذار در سامانه )گروداران( شناسایی و نحوه ارتباط آنها و اهداف و رفتارشان بررسی شوند. این در حالی است كه مدلهای تصمیمگیری مرسوم، توانایی در نظر گرفتن كلیه موارد مذكور را ندارند. یكی از راهكارهای موجود، استفاده از رویكرد مدلسازی عامل محور است كه یكی از - ابزارهای مؤثر در تحلیل، مدلسازی و شبیهسازی سامانههای پیچیده میباشد. در این مقاله، با استفاده از رویكرد عامل - محور، مدلی به منظور شبیهسازی خصوصیات رفتاری گروداران مختلف موجود در حوضه آبریز رودخانه كن )كه در نواحی غربی شهر تهران واقع شده است( با استفاده از نرمافزار Netlogo ایجاد و از آن به منظور بررسی سناریوهای مدیریتی مختلف برای مدیریت بخش تقاضا استفاده شده است.