تعامل كلام - تصوير «با تاكيد بر مولفه هاي تجسمي و تصويري متن مقدمة هزار و يك شب (1269 ه.ق)»

تحول و تطور ادبيات ايراني در تقابل دنياي كلام با دنياي نگارگري سبقه اي ديرينه دارد، اين همنشيني در بسياري از آثار ادبي مصوٌر، در شاهنامه ها، ديوان ها، سفرنامه ها، مرقعات و نظاير آن به گونه اي آمده است كه در مواردي نيز «شاهكار» خوانده شده اند و مستندي از ظرافت هاي اين پيوند و مرتبة دانايي هنر دوران خويش هستند. نسخة مصور هزار و يك شب (1269 ه.ق) به جاي مانده از دورۀ پر افت و خيز قاجار (عهد ناصري)، نمونة درخشان از همراهي كلام و نگاره در حجمي چشمگير است. اين اثر برجسته، از منظر متخصصان ادبي و پژوهشگران داخلي و خارجي مورد تحليل و بررسي بسيار قرار گرفته است. از اين رو، تاكيد بر مولفه هاي تجسمي و تصويري در مقدمة هزار و يك شب به كتابت محمد حسين الطهراني و تصوير سازي هاي نقاش دربار ميرزا ابوالحسن خان غفاري (صنيع الملك) محور و هدف اصلي اين پژوهش مي باشد. تطبيق با آثاري چون شاهنامه بايسنغري، و ديگر آثار هم رديف موجود در فهرست كتابخانة نسخ خطي كاخ گلستان، تعامل دوسوية نشانههاي تصويري و برخي مستندات و اشتراكات محتوايي، جداي از رابطة متن و تصوير حكايات هزار و يك شب مورد بررسي قرار گرفته است. در نهايت نگارش متن مقدمة اين اثر در شكلي آگاهانه و كمال يافته نگاشته شده است كه از نتايج اين پژوهش است.