ارائه الگوريتم برنامه ريزي تك ماشينه با زمان هاي پردازش رو به زوال همراه با زمان در دسترس بودن و حق انقطاع

در بسياري از برنامه ريزي هاي واقعي هر چه كار ديرتر پردازش شود زمان پردازش واقعي افزايش مي يابد اين نوع پديده ها به عنوان برنامه ريزي با كارهاي رو به زوال شناخته شده اند. در مطالعات گذشته عمده تحقيقات بر اين پايه بنا نهاده شده است به طوري كه زمان پردازش اوليه كار زام ، زمان پردازش اوليه كاري كه در كه زمان پردازش واقعي كارها تابعي از زمان شروع آن است. در اين مقاله تابع زمان جايگاه لام زمان بندي شده استو د شاخص زوال كه غير مثبت فرض شده است پردازش كاري جديدي را بررسي مي كنيم كه زمان پردازش كاري، تابعي از زمان تعريف مي شود. با توجه به فرضيات مدل، زمان پردازش واقعي هر كار بدون پردازش كارهايي است كه قبل از آن پردازش شده نشان مي دهيم در مسائل تك دانستن يك ترتيب زمان بندي مشخص قابل محاسبه نيست. در تمامي اهداف دو دو ماشينه تحت تابع زمان پردازش كاري پيشنهاد شده حداقل كردن زمان تكميل آخرين نقطه تصميم گيري خواهيم داشت كار و مجموع زمان تكميل به صورت چند جمله اي قابل حل باقي مي ماند. و مسائل حداقل مجموع زمان تكميل وزن دار و بيشترين دير كرد و بيشترين تأخير ، تحت نقاط تصميم: شرايط سازگار قابل حل است