بررسي عامل جنسيت درآسيب شناسي فضاي سبز شهري (مورد مطالعه شهر تهران)

" جنس " به معناي مرد و زن بودن به بيان تفاوت زيست شناختي بين بدن ها مي پردازد و با"جنسيت"كه مونث و مذكر بودن است و بيانگر مجموعه اي از تفاوت هاي بين مرد و زن كه از جنبه اجتماعي ساخته شده و متاثر از فرهنگ حاكم بر جامعه اند، متفاوت است. اين مقاله به بررسي ارتباط ميان جنسيت و معماري و آسيب شناسي فضاهاي سبز شهري و عوامل تاثير گذار بر آن مي پردازد. اهداف موردنظر از انجام تحقيق، شناسايي و عوامل موثر بر فرآيند جنسيتي شدن فضا و تبيين وجود رابطه بين جنسيت و كارايي فضا مي باشد . اين مقاله بعد از بيان رابطه بين جنسيت و فضا و روش هاي جنسيتي شدن فضا، فرضيه ايي را مطرح نموده كه با روش كيفي و در بخشي از پژوهش روش پيمايشي به آزمون فرضيه مي پردازد. نتايج حاصل ضمن اثبات فرضيه ، به ارائه راهكارهايي جهت بهبود كيفيت فضا از نظر جامعه هدف و حفظ اين كيفيت در مدت زمان بهره برداري آتي فضا مي پردازد. نتايج نشانگر آن بود كه پديده جنسيتي شدن فضاي عمومي، دليلي بر افت كيفيت و مطلوبيت و ناكارآمدي فضا و تبديل از يك فضاي عام به يك فضاي خاص است و در نتيجه مشخص شد كه پديده جنسيتي شدن فضا ي سبز شهري موجب عدم مطلوبيت فضاي عمومي خواهد بود.