از بومي سازي تا بين المللي كردن در حوزه آموزش عالي در قالب يك نگاه نقادانه

From domestication to internationalization in higher education: A critic overview

هدف مقاله حاضر بررسي و نقد رويكردهاي موجود در حوزه آموزش عالي فرامرزي مي باشد. صاحب نظران حوزه آموزش عالي در برابر پاسخ به پديده جهاني شدن دو رويكرد عمده را مطرح ساخته اند. عده اي بر دانش بومي پاي مي فشرند و اعتقاد دارند كه سرمايه هاي بومي و محلي قابليت انطباق با شرايط جديد را دارند و اتكا به فرهنگ بومي را به عنوان پاراديم رشد دانش در اين زمينه مطرح كرده اند. عده اي ديگر بين المللي سازي را به عنوان پاراديم جديد حوزه برنامه درسي آموزش عالي فرامرزي مطرح ساخته اند و اعتقاد دارند كه نيازهاي جهاني و رشد و توسعه افراد مختلف كه در دهكده جهاني زندگي مي كنند، دلايل موجهي براي اتخاذ اين رويكرد در تصميم گيري هاست. نگارنده از ميان منظرهاي گوناگوني كه براي نقد و ارزيابي در حوزه تعليم و تربيت از جمله آموزش عالي مي توان در نظر گرفت، با اتكا به مولفه هاي تلفيق و آزادسازي دو رويكرد موجود را در معرض نقد و بررسي قرار داده است و كاستي هاي هر كدام را در قالب تحليل مفهومي روشن نموده است. يافته هاي كلي و اساسي پژوهش حاكي از آن است كه فرهنگ بومي بايد توانايي تلفيق با شرايط بين المللي بر اساس مولفه هاي آزادسازي را داشته باشد و از سوي ديگر رويكرد بين المللي بايد توانايي آزادسازي و به رسميت شناختن فرهنگ هاي بومي را داشته باشد و توان به كار گيري آنها را در تلفيق با شرايط بين المللي به منصه ظهور بگذارد. اتخاذ چنين رويكردهايي راه هاي متعددي را پيش روي ما جهت بين المللي سازي آموزش عالي قرار مي دهد كه توجه به هر كدام مي تواند ما را افراط و تفريط در اين حوزه برحذر دارد و ضريب تصميم گيري درست را افزايش دهد.

The aim of this article is review and critique of current strategies in global higher education. Higher education pundits proposed two main strategies as a response to globalization. Some, emphasize on domestic knowledge and believe that domestic talents are capable of measuring up to new conditions, they proposed a domestic cultural oriented system as a knowledge evolving paradigm. Others, took internationalization as the new paradigm of coursework program in global higher education, and believe that global needs and evolving different manpower living in global village, are legitimate reasons for taking this strategy in decision making process.The authors, among different views to evaluate and critic in educational system including higher education, with an emphasis on combination and liberation, has criticized these two existing strategies and determined their shortcomings in a perceptive analysis framework. The basic and overall findings of this research reveals that domestic culture should be capable of combining with international conditions based on liberation component; on the other hand, international strategies should be capable of liberation and recognition of domestic cultures and show their potential applications in combination with international conditions. Taking such a strategy offers us different paths in internationalization of higher education, which attention to whichever one could make us vigilant of taking extreme actions in this subject and improves the decision making process.