بررسي ضايعات دانه در روش هاي مختلف خرمنكوبي برنج در استان خوزستان

خرمنكوبي برنج در كاهش ضايعات از اهميت خاصي برخوردار است و عدم بكارگيري روش صحيح خرمنكوبي موجب افزايش تلفات كمي و كيفي محصول مي گردد. جهت بررسي ميزان ضايعات كمي و كيفي دانه در روشها ي مختلف خرمنكوبي برنج آزمايشي در سال زراعي 86-85 در شرايط مزرع هاي استان خوزستان اجرا گرديد آزمايش بر پايه طرح كامل تصادفي در 5 تيمار و 10 تكرار با تعداد سه خرمنكوب و در سطح دو رقم برنج چمپا و عنبوري قرمز (بدون تيمار خرمنكوب پشت تراكتوري) بعمل آمد. نتايج آزمايش نشان داد كه در هر دو رقم چمپا و عنبوري قرمز با ميانگين عملكرد 3685 و 3047 كيلو گرم در هكتار به ترتيب كمباين مجهز به خرمنكوب دندانه ميخي داراي حداقل تلفات شامل افت دانه هاي جدا نشده 0/91 و 0/55 افت دانه هاي پرتابي 0/98 و 0/66 افت كامل 1/13 و 0/88 افت كيفي 1/12 و 0/95 به ميزان 82/9 و 55/7 كيلوگرم در هكتار; و خرمنكوب مجهز به صفحات سوهاني و زير سيلندري باز از نوع سوهاني داراي حداكثر تلفات شامل افت دانه هاي جدا نشده 2/29 و 1/20 افت دانه هاي پرتابي 1/47 و1/07 افت كل 2/32 و 1/63 و افت كيفي 1/68 و 1/96 به ميزان 147/4 و 109/3 كيلوگرم در هكتار بر حسب درصد عملكرد بودند. بين صفات اندازه گيري شده تاثير نسبت مواد غير دانه اي به دانه اي و رطوبت دانه بر افت دانه هاي جدا نشده در رقم چمپا معني دار (P<0/05 ) ولي در رقم عنبوري قرمز معني دار نبود. همچنين تاثير نسبت مواد غيردانه اي به دانه اي و رطوبت دانه بر افت دانه هاي پرتـابي و تلفـات كـل در هـر دو رقـم معني دار (P<0/05) نشان داد. وزن هزار دانه ، طول دانه و عملكرد محصول در هر دو رقم برنج بر ميزان دانـه هـاي جدا نشده، دانه هاي پرتابي و افت كل بي تاثير و همچنين تاثير تمامي صفات بر تلفات كيفي هر دو رقم برنج تفاوت معني داري نداشت.