اثر خاك ورزي بين رديف بر عملكرد كمي و كيفي سيب زميني و كارآيي مصرف آب

تراكم خاك،جرم مخصوص ظاهري خاك را افزايش و سرعت نفوذ آب به خاك و خلل و فرج خاك را كاهش مي دهد اين تغييرات حركت آب و هوا در خاك و نيز نفوذ ريشه را در خاك محدود م يكند و باعث كاهش جوانه زني و در نهايت ممكن است باعث كاهش عملكرد محصول شود. با توجه به اينكه تا زمانيكه سيب زميني كشت شود نياز است كه تراكتور و ادوات مختلف چندين بار بر روي زمين حركت كنند كه اين عاملي جهت متراكم شدن خاك محسوب مي شود. اين تحقيق با هدف خاك ورزي داخل رديف به منظور كاهش اثرات منفي تراكم خاك و نيز نرم كردن خاك اطراف ريشه سيب زميني اجرا شد. بدين منظور پس از كاشت سيب زميني در زمانهاي مناسب مبادرت به خاك ورزي بين رديف كرديم. اين تحقيق در قالب طرح آزمايشي، استريپ پلات در سال 1388 اجرا شد. نوار افقي، فاكتور آبياري ( 2 سطح) شامل آبياري 100 % و %75 نياز آبي سيب زميني و نوار عمودي، فاكتور خاك ورزي داخل رديف ( 4 سطح) شامل 1- نيمه زيرشكن (عمق 40 - 35 سانتي متر) 2- گاوآهن قلمي (حداكثر عمق نفوذ) 3- پنجه غازي 4- بدون خاك ورزي (شاهد) مي باشد. در حين آزمايش شاخص مخروط خاك (مقاومت خاك) در دو مرحله اندازه گيري شد. در پايان فصل رشد (زمان برداشت) عملكرد و برخي از فاكتورهاي كمي و كيفي سيب زميني شامل: اندازه غده، تعداد غده در بوته، وزن هر بوته و درصد غده هاي تغييرشكل يافته اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه اثر روش هاي خاك ورزي بين رديف بر مقاومت خاك معني دار بوده و به ترتيب خاك ورزي با زيرشكن و قلمي بيشترين تاثير را بر كاهش مقاومت خاك در بين تيمارها داشتند. همچنين اثر روشهاي خاك ورزي بر عملكرد سيب زميني در سطح 5 درصد معني دار شد. و روش هاي خاك ورزي با زيرشكن و گاوآهن قلمي بيشترين تاثير را بر افزايش عملكرد سيب زميني در بين تيمارها داشتند. اثر تيمارها بر فاكتورهاي وزن غده در بوته، تعداد غده در بوته، اندازه طولي و درصد غده هاي دفرمه معني دار نشد.

Soil compaction, increases soil bulk density and decreases water infiltration rate and soil pores. These changes limits air and water movement and root penetration in soil and reduces seed germination and ultimately maybe caused decreased crop yield. The fact that until the potatoes are planted, tractors and various equipments move on soil that caused soil compaction. Effects of interrow tillage and water requirment on potato yield was evaluated during 2009 growing season at Tajarak Research Station of Hamedan province. In this study, four inter-row tillage methods consisting of 1) semi-subsoiling to a depth of 35-40 cm and 2) chiseling with penetration maximum 3) sweeping 4) no till with two water requirements (75% and 100% WR), were used. A split plot design within a randomized complete block design with three replications (tillage method and water requirements were assigned to main plot and sub plot, respectively) was used. The effect of subsoil loosening on soil resistance was evaluated by determining cone Index at two stages. At the end of the growth season (harvesting time), potato yield and some of the quantitative and qualitative factors of potato consisting of tuber size, tuber number per plant, tuber weight per plant and the percentage of deformed tubers were measured. Result showed that inter-row tillage had significant effect on soil resistance. Semi-subsoiling and chiseling had high effects to decrease soil resistance than the other two inter-row tillages (sweeping and no-till). The effect of inter-row tillage on potato yield was significant (P≤0.05) and Semi-subsoiling and chiseling had higher yield value than the other two inter-row tillages (sweeping and no-till). The effect of inter-row tillage on tuber size, tuber number per plant, tuber weight per plant and the percentage of deformed tubers wasn’t significant.