مطالعه آزمايشگاهي تاثير مقدار فيلر از جنس پودر سنگ آهك بر روند كسب مقاومت بتن هاي خود تراكم پرمقاومت ( HSSCC )

مصالح تشكيل دهنده بتن يكي از مهم ترين پارامترهاي تاثير گذار بر خواص و رفتار آن در فاز خميري و فاز سخت شده مي باشد. تاثير نوع و مقدار و نسبت هاي مواد تشكيل دهنده در بتن خودتراكم كه از پيچيدگي هاي رفتاري خاصي در فازهاي خميري و سخت شده برخوردار مي باشد بسيار بيشتر مي باشد. از سوي ديگر ساخت بتن پر مقاومت نيازمند دقت بسيار بالاتري در انتخاب نوع و مقدار مواد تشكيل دهنده مي باشد و حساسيت ها بسيار بيشتر خواهد بود. در اين تحقيق تاثير مقدار فيلر از جنس پودر سنگ آهك به عنوان به عنوان يكي از متداول ترين و پركاربردترين انواع فيلر بر رفتار بتن خود تراكم پرمقاومت ساخته شده به روش صنعتي در فازهاي خميري و سخت شده مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور 10 طرح مخلوط با استفاده از مقدار فيلرهاي مختلف با درصد آب به مواد سيماني ثابت ساخته شده و سه آزمايش فاز خميري 1) جريان اسلامپ 2) قيف V شكل 3) جعبه U شكل بر روي آن انجام گرفت تنش تسليم و لزجت خميري مورد بررسي قرار گرفته و سپس آزمونه ها در قالب هايي به ابعاد 10*10*10 و 15*15*15 نمونه گيري گرديد. تعداد اين نمونه ها 100 عدد مي باشد و آزمايش مقاومت فشاري در سنين 7 و 28 روز بر روي آن صورت گرفته و رابطه بينابعاد نمونه ها و مقاومت محاسبه گرديد و رشد آهنگ مقاومتي و درصد كسب مقاومت بررسي گرديد و مشاهده شد بين نتايج آزمايش قيف V شكل و جعبه U شكل يك رابطه خطي برقرار است. بيشترين مقدار مقاومت فشاري در ميان طرح ها مربوط به طرح مخلوط با مقدار فيلر 200 و بيشترين رشد آهنگ مقاومت فشاري مربوط به طرح مخلوط با مقدار فيلر 250-225 مي باشد. افزايش مقدار فيلر بعد از مقدار بهينه اثر معكوس ايجاد و سبب كاهش مقاومت فشاري و رشد آهنگ مقاومت فشاري مي گردد.