ارزيابي اثر دال در برآورد ضريب افزايش بار تحليل خرابي پيشرونده قاب هاي بتن مسلح

يك المان باربر سازه، ناشي از عوامل خارجي بصورت ناگهاني گسيخته ميشود؛ سازه بايد توانايي اين را داشته باشد؛ بار تحمل شده توسط اين المان باربر را با يك مسير بار جايگزين به المانهاي مجاور انتقال دهد. انرژي دروني آزاد شده ناشي از فقدان يك عضو در سازه، باعث افزايش نيروهاي دروني ديناميكي عضوهاي مجاور ميشود. پس از توزيع بار ناشي از فقدان يك عضو باربر سازهاي، هر كدام از اعضاي سازه يك اضافه نيروي داخلي را شامل ميشوند. اگر بار توزيع شده از ظرفيت گسيختگي اعضاي باربر تجاوز كند؛ ميتواند يك شكست موضعي را در سازه ايجاد كند. چنين شكستي ميتواند منجر به شكست پي در پي، از يك عضو به عضوهاي ديگر شود كه سرانجام تمام يا يك قسمت بزرگي از سازه با شكست همراه خواهد شد. استانداردهاي خرابي پيشرونده آناليز دال و قابهاي ساختماني را به صورت مستقل از هم انجام ميدهند و از اثر اندركنش اين دو المان مهم بروي هم صرفنظر ميكنند. در اين مقاله با در نظر گرفتن اندركنش دال و قاب بتن مسلح خمشي، ضريب افزايش بار با استفاده از تحليل استاتيكي خطي و غيرخطي با حالت عملكرد قاب بتن مسلح خمشي بدون دال، مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج نشان ميدهد كه اندركنش دال و قاب بتن مسلح خمشي در آناليز خطي براي ستون پيراموني و گوشه به ترتيب منجر به افزايش 12 درصدي و 6 درصدي ضريب افزايش بار سازه و در آناليز غيرخطي اين افزايش درصد ضريب افزايش بار سازه به 4 درصد و 2 درصد كاهش مييابد؛ علت اين امر، در مرحله اول افزايش سختي محل حذف المان باربر و در مرحله دوم استهلاك انرژي القايي، با ورود دال به دامنه غيرخطي مي باشد.