بهينه سازي كشت بافت گياه انسولين (Costus pictus D.Don)

Optimization of tissue culture protocol of Insulin plant (Costus pictus D.Don)

گياه انسولين كه در جنوب هند يافت مي شود و در طب سنتي هند به عنوان گياه ضد ديابت شناخته مي شود، در سال هاي اخير به ايران آورده شده و در گلخانه هاي شخصي از طريق قلمه تكثير مي شود. اگرچه مطالعاتي روي كشت بافت اين گياه صورت گرفته است، بهينه سازي كشت بافت آن در ايران به منظور توليد انبوه و سريع از يك طرف و توليد گياهان سالم و عاري از هر گونه بيماري كه لازمه گياهاني است كه يه صورت تازه خوري مصرف مي شوند، از طرف ديگر ضروري به نظر مي رسد. بدين منظور ابتدا با كشت اندام هاي مختلف از جمله برگ، گره و ميانگره، اندام مناسب جهت جوانه زني انتخاب شد و در آزمايش بعد مقايسه بين چند تيمار هورموني صورت گرفت. در مجموع مناسبترين اندام، گره و مناسبترين تيمار، تيمار واجد BA و NAA به ترتيب با غلظت هاي3/5 و 0/5 ميلي گرم در ليترتشخيص داده شد.

Insulin plant is a valuable medicinal plant which is used in India to control blood glucose level. In India, it is cultivated in gardens and diabetic people eat one leaf daily to keep their blood glucose low. In recent years this plant is cultivated in some greenhouses in Iran and is propagated by cutting. There are some reports on micro propagation of Insulin plant but in most of them a large number of plant growth regulators were used which is not economic. On the other hand this plant is used freshly and production of plants without any disease seems necessary. For optimization of its tissue culture, different organs including leaf, node and internode were cultured to decide about the most responsive organ. Results showed that the node is the ideal organ for shoot regeneration. Among hormone treatments, the best result observed in a treatment with BA (3.5 mg/l) and NAA (0.5 mg/l).