كليدواژه :
شهر ايراني اسلامي , الگوي باززنده سازي ايراني اسلامي , بافت تاريخي جويباره , هسته ي تاريخي
چكيده فارسي :
اكثر هسته هاي تاريخي شهرهاي ايراني اسلامي به خاطر ارزش هاي كالبدي و فرهنگي نهفته در خود از هويت بالايي برخوردار هستند و امروزه در نوسازي هاي انجام گرفته در اين هسته هاي تاريخي و فرسوده كمتر به حفظ هويت آنها توجه شده است . امروزه مهاجرت ساكنان بومي
و جايگزين شدن افراد بيگانه وغير بومي به خاطر ارزش پايين ملك در اين هسته هاي فرسوده ،بر فرسودگي اين هسته ها افزوده است ومنجر به
نابودي هويت و شالوده اصلي اين هسته ها شده است.
برهمين اساس، اين نوشتار سعي دارد تا با شناخت عناصر كالبدي كاركردي هسته هاي تاريخي شهرهاي ايراني اسلامي و شناخت اين عناصر
در هسته ي تاريخي و باارزش اصفهان( جويباره) در ادوار مختلف تاريخي از اوايل اسلام تا دوره ي معاصر، در جهت حفظ هويت و شالوده ي اين
عناصر تاريخي در اين هسته ي ارزشمند ، الگويي ارائه دهد.
در پي يافتن الگوي باززنده سازي اين بافت تاريخي از روش توصيفي تحليلي استفاده شده است. و بر اين اساس روش گردآوري يافته ها از طريق
مطالعات كتابخانه اي، تجزيه و تحليل تاريخچه اصفهان از طريق مشاهده تصاوير و نقشه هاي تاريخي ،بازديد ميداني، تهيه ي جداول مقايسه
اي و مصاحبه با ساكنين محله بوده است.
نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه با تلفيق نيازهاي روز ساكنين اين هسته ي تاريخي و با جمع آوري الگوهاي ايراني اسلامي اشاره شده
توسط صاحبنظران، مي توان به موارد زير به عنوان الگوهاي باززنده سازي هسته ي تاريخي جويباره اشاره كرد :
حفظ هويت تاريخي
هويت بخشي به بافت
جهت گيري اقليمي
فضاي سبز مناسب
خوانايي بافت
ايجاد سرزندگي
تامين امنيت بافت
افزايش حس تعلق به محله
در ادامه پژوهش راهكارهاي عيني در قالب جدول ،جهت استفاده از اين الگوها براي باززنده سازي هسته هاي تاريخي ارائه شده است.
چكيده لاتين :
Most core areas of historical Iranian-Islamic cities have a unique identity due to their inherent cultural and physical values and recent renovation plans carried out in these old and exhausted cores have paid little attention to their identity. Presently, theseareas haveexperiencedthemigration of native dwellers and replacementwith strange people who have inhabited due to lower property price of these exhausted cores andsuch atrenditselfput more pressure on and destroyed the identity and main foundation of these cores.
Accordingly, this manuscript, by recognizing the physical-functional elements of historical cores of Iranian-Islamic cities, especially the historical invaluable core of Isfahan City (Joybareh) across various historical periods from early Islam to the present day, aimedto present a pattern for rehabilitatingthe identity and foundation of historical elements of this core
To achieve this goal, the present research utilized a descriptive-analytical procedure based on information gathered from library investigations, analyzing the history of Isfahan through investigating photos and historical maps, field surveys, compiling comparative tables and interviewing residents.
The results of this study showed that, by integrating the requirements of the residents inhabiting this historical core and collecting Iranian-Islamic patterns retrieved from experts, the following cases were introduced to rehabilitate the Joybareh historical core:Retaining historical identity, giving identity to the texture, climatic orientation, suitable green spaces, texture readability, creating vitality, providingsafetyfor the texture, improving the sense of belonging to the neighborhood.In the following, objective solutions in the form of tables are provided for reviving historical cores.
