بهينه سازي پارامترهاي پاشش حرارتي HVOF براي بهبود مقاومت به اكسيداسيون پوشش MCrAIY توسط روش سطح پاسخ

در اين پژوهش به بررسي اثر پارامترهاي مختلف فرايند پوشش دهي برخواص نهايي پوشش هاي پاشش حرارتي بدست آمده از روش HVOF پرداخته شده ا ست بدين منظور با استفاده از فرايند پاسخ سطح براي چهار پارامتر تاثيرگذار فرايند HVOF كه شامل نرخ تزريق سوخت نزخ تزريق اكسيژننرخ تزريق پودر و فاصله پاشش پنج سطح مختلف درنظر گرفته شد و پاسخ هاي حداقل تخلخل و حداقل ضخامت لايه اكسيدي به عنوان عوامل بهينه كننده انتخاب گرديد به منظور بررسي ريز ساختار پوشش ها ضخامت لايه اكسيدي و تخلخل سنجي ازميكروسكوپ ا لكتروني و روش اناليز تصويري استفاده شد ازمون اكسيداسيون دردماي 1100 درجه سانتيگراد و به مدت 50ساعت برروي نمونه هاي پوشش داده شده انجام شد نتايج نشان داد كه پارامترهاي نرخ تزريق اكسيژن ونرخ تزريق پودر نزخ تزريق سوخت و نرخ تزريق پودر و همچنين نرخ تزريق پودر و فاصله پاشش بصورت دوبه دوداري اثر متقابل بر روي يكديگر درميزان ضخامت لايه اكسيدي مي باشند همچنين برخلاف ديگر عوامل كه تاثير متقابل زيادي برروي تخلخل پوشش ها نداشتند دو عامل نرخ تزريق اكسيژن و نرخ پودر و همچنين نرخ تزريق سوخت و نرخ تزريق پودر تقابل بسيار اندكي بر ميزان تخلخل دارند. بررسي نمونه پوشش دهي شده با پارامترهاي بهينه شده نشان داد كه ميزان تخلخل پوشش در حدود 0/5٪ و صخامت لايه اكسيدي در حدود 5/3 ميكرومتر مي باشد.