انطباق پذيري ويژگي هاي معماري ايراني در طراحي كوي مسكوني بافت قديم مشهد

Adaptability of principles of Iranian architecture for Residential neighbourhood design in historical parts of Mashhad city

دغدغه ي پيوند با گذشته و عدم توفيق در به وجود آوردن يك جريان معماري كه بتواند به صورت صحيح در ادامه و تكامل تاريخ معماري ايران باشد، همواره در معماري معاصر وجود داشته، اما اين نگاه به گذشته در اغلب موارد، سطحي، غير منطبق، و به دور از دستيابي و رسيدن به اصول و جوهره واقعي خويشتن بوده است. تحليل معمارى ايران نشان مى دهد كه به رغم كثرت، تنوع و پيچيدگى بناها، اصول، مبانى و الگوهايى مشخص در طول زمان به اشكال مختلف در اين معمارى به كار گرفته شده اند. هدف اين پژوهش شناخت، سنجش و باز به كارگيري الگوهاي معماري ايراني در خانه معاصر، باز زنده سازي ارزش هاي گذشته هويت ايراني اسلامي متناسب با نيازهاي ساكنين معاصر، حصول شناخت از مفهوم كوي و خانه و كالبد آن در معماري اصيل ايراني از دو محور ميداني و كتابخانه اي مي باشد. با استفاده از روش اسنادي و مطالعات ميداني به بررسي نقش و ويژگي الگوهاي فضايي خانه هاي تاريخي به خصوص خانه هاي تاريخي شهر مشهد پرداخته مي شود. نتايج به دست آمده از پژوهش به صورت جداولي ارائه شده اند. از بررسي هاي انجام شده مي توان نتيجه گرفت كه تنها الگوست كه مي تواند با پرهيز از تقليد يا تكرار كار گذشتگان، تجربيات آنان را در قالب آثار متنوع معماري نمايان سازد و اين راهكاري مناسب براي استفاده مجدد(به شيوه اي نوين) از معماري گذشته سرزمينمان است.

The concern to have a link with the former architecture and failure of making a continual architecture that can be in the following of Iranian history of architecture, is always a concern in contemporary architecture ,but this perspective to the pasrt is mostly superficial and non-conforming to the past. Analysis of Iranian architecture shows that despite variety and complexity of buildings ,principles and difinite patterns during the time were used in different shapes in architecture. The purpose of this study is to cognition,test and re-use of Iranian architectural patterns in contemporary houses that fits the contemporary residents. . Using documentary and field studies to examine the role and characteristics of spatial patterns of historical Iranian houses specially historical houses of Mashhad. The results of the study are presented in tables. From the studies we can conclude that it is only pattern, with avoidance of duplication or repetition of the past, that can be used to represent their experiences in various works of architecture.