ارجاع به معماري پس از اسلام در ايران در سبك رمانتي سيسم ملي ايران در دوره پهلوي اول

Referring to post-Islam Architecture in the National Romantic style of Iran in pahlavi the 1st

معماري به عنوان يك محصول فرهنگي مي تواند توسط مدلهاي نشانه شناختي مورد خوانش قرار گيرد. از طريق اين خوانش لايه هاي اطلاعاتي جديد به ماده پيوسته فرهنگي معماري افزوده مي شود و امكان تفسير و فهم جديد از معماري فراهم مي گردد. در مقاله حاضر معماري سبك رمانتي سيسم ملي در دوره پهلوي اول با استفاده از مدل نشانه شناختي امبرتو اكو كه نشانه هاي معماري را از نظر عملكرد به سه دسته نشانه هاي معنايي، ساختاري و فني تقسيم مي كند مورد بررسي قرار گرفته است تا نحوه ارجاع به معماري پس از اسلام در ايران در سبك گفته شده را مشخص نمايد. به اين منظور در اين پژوهش كيفي، نشانه هاي معماري از تعدادي از بناهاي شاخص پهلوي اول برداشت شده و هر نشانه با توجه به عملكرد آن در مبدا) سبكي كه از آن استخراج شده( طبقه بندي شده و تحول آن هنگام بررسي در معماري پهلوي اول بررسي شده است. در نتيجه مشخص شده است كه نشانه هاي مرجوع در دوره پهلوي اول يا نشانه هاي معنايي بوده اند و يا نشانه هايي كه هم عملكرد معنايي و هم عملكرد فني در مبدا داشته اند. اين نشانه ها هنگام به كار گيري تنها عملكرد معنايي خود را حفظ نموده اند در نتيجه يا عينا همان كاركرد مبدا را داشته اند يا كاركرد آنها از فني معنايي به معنايي كاهش يافته است.

Architecture as a cultural product can be read by semiotic models. Through this reading, new layers of information are added to the incessant cultural material of architecture and a novel possibility rises through which new interpretation and understanding of architecture are provided. In the current article, the style of national romanticism in the architecture of Pahlavi the first is examined through semiotic model of architecture of Umberto Eco that categorizes the signs of architecture base on their function into three major types of semantic, syntactic and technical. In order to do so in this qualitative research, architecture signs were extracted from some of the significant buildings of the era of Pahlavi 1st and each sign was studied according to its function in its source( the style it was derived from) and its transition while being applied in the architecture of Pahlavi 1st. consequently it was understood that the referred signs in the era of Pahlavi 1st architecture were either semantic signs or sign that conveyed both semantic and technical functions in their origins. This signs only preserved their semantic meaning while being applied and consequently they either had the same function as in their origins or their functions has decreased from semantic-technical to semantics