انعكاس وقايع و تحولاتِ تأثيرگذار بيروني و دروني بر جريان معماري سنتي دوره ي پهلوي دوم در شكل گيري معماري معاصر ايران

Reflection of external and internal influences and events affecting the flow of traditional architecture of the second Pahlavi period in the formation of contemporary Iranian architecture

معماري ايران ميراث دار 3000 سال معماري مدون مي باشد كه در دوره هاي گذشته همواره از يك روند مشخص و مستمر پيروي نموده است، كه با زمان پيش و پس از خود رابطه اي منطقي برقرار مي كرده، اما اين روند در دوره ي معاصر تداوم نيافته و از حدود 150 سال پيش تاكنون مجموعه- اي از عوامل اقتصادي، اجتماعي و سياسي سبب نفوذ فرهنگ خارجي شده است و اين در حاليست كه، معماريِ امروزيِ ما دائم از معماري گذشته صحبت مي كند و به آن مي بالد و مي دانيم براي اينكه بتوان سهمي در معماري جهان داشت بايد روحيه ي غالب معماري گذشته را در آثار به كار بست، لذا در اين پژوهش به دنبال آن هستيم كه با رويكردي تحليلي، جريان معماري معاصر ايران را در فاصله ي سالهاي 1357 - 1320 را در بستر شرايطِ سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و تحولات معماري از قبيل: )نظام آموزش معماري، نظام عملكردي معماري، نظام حرفه اي معماري، نظام فني و فنآوري، سبك هاي معماري و نقش معماران( و تأثير و تأثر ديگر تحولات بر جريان معماري سنتي، را مورد بررسي و تحليل قراردهد. اين رويكرد مي تواند نگرشِ تحليلي مخاطبان را در برخورد با جريانات جديد معماري تقويت نموده و زمينه ي استفاده عملي از تجربه هاي گذشته معماري سنتي ايران را فراهم آورد.

The Iranian architectural heritage is a 3000 year old architecture, which in the past had always followed a distinct and continuous relationship, which was established with the time ahead and afterwards, but this trend has not been sustained in contemporary times and has been around since 150 years ago So far, a series of economic, social and political factors have contributed to the influx of foreign culture, but our current architecture is constantly talking about past architecture, and we know that, in order to be able to contribute to the architecture of the world, we must have a morale Most of the past architecture has been used in works, so in this research we are looking for an analytical, In the context of political, economic, social and cultural conditions and architectural developments, the concepts of Iran from the years 1320 to 1357 (architecture system, architectural system, architectural professional system, technical and technological system, light architecture and architect's role) an‎d the effects and effects of other developments in traditional architecture are examined and analyzed. This approach can strengthen the analytical attitude of the audience in dealing with the new architecture and provide a practical use of the past experiences of traditional Iranian architecture.