بررسي نقش آتريوم در معماري پايدار

در جهان معاصر بحران انرژي، توجه به محيط زيست و توسعه پايدار يكي از مباحث مهم به شمار مي آيد و اين موضوع در زمينه هاي مختلف، از جمله معماري مطرح شده و در همين راستا، اهداف معماري پايدار، براي ارتقاء كيفيت زندگي انسانها، كاهش مصرف انرژي و آلودگي هاي محيطي، تعيين شده است. اين مقاله به نقش آتريوم در بنا و همگرايي آن با اصول معماري پايدار مي پردازد. آتريوم به عنوان يك فضاي واسط، علاوه بر تأمين روشنايي، تهويه، سرمايش و گرمايش براي فضاهاي داخلي بنا، با طبيعتي دلنشين باعث ايجاد احساس آرامش و آسايش براي انسان شده و زيبايي در منظر شهري را به ارمغان ميآورد. روش تحقيق، توصيفي - تاريخي با مطالعه كتابخانه اي است. جامعه تحقيق، معماري فضاهاي عمومي ميباشد. ابزار جمع آوري اطلاعات، منابع مكتوب، نقشه ها و مشاهدات عيني بوده و روش تجزيه تحليل دادهها، تحليل محتوا مي باشد. در اين مقاله اصول معماري پايدار با توجه به خصوصيات عملكردي آتريوم در بنا، مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل، حاكي از آن است كه آتريوم ها با اصول معماري پايدار همخواني دارند و به كارگيري آنها در معماري امروز، مي تواند در راستاي تحقق اهداف توسعه پايدار و ايجاد محيط زيستي سالم مفيد واقع شود.