بررسي ساخت بنا با استفاده از مصالح ساختماني طبيعي و مواد و مصالح بازيافتي در راستاي ترويج بناهاي سازگارتر با زيست محيط

از ابتدايي ترين دوره هاي پديد آمدن بشر اوليه يعني عصر سنگي تاكنون، ساخت سرپناه از نخستين نيازهاي انسان جهت بقا،آسايش، آرامش و محافظت از خويش در برابر تغييرات آب و هوايي بوده كه در طول قرنها به تدريج معناي آن تغيير يافته تا به شكل بناهاي امروزي رسيده است. انسان از دوراني كه سنگ، پوست و استخوان جانوران، براي ساخت سرپناه مورداستفاده قرارمي گرفته تا پديد آمدن ساروج رومي و سپس سيمان پرتلند و تا رسيدن به عصر حاضر، با پيدايش انواع مصالح و روشهاي ساخت وساز روبرو بوده و هماكنون نيز شاهد پديد آمدن عظيم ترين ساخت هاي خود در طول تاريخ است. وي مسلماً در اين سيرتاريخي شاهد تغيير و پيشرفت بسيار در توليد مصالح بوده و دائماً در حال سازگار كردن خويش با تحولات جديد است. البته بشر امروزي گاه بازگشت به گذشته، روشها و مصالح آن را ترجيح داده و سعي بر نزديكتر كردن خويش با ماهيت و سرشت طبيعت گراي خود را دارد. به همين دليل امروزه باوجود فناوريهاي روزافزون، ساخت ساختمانهاي طبيعي، با استفاده از مصالح و روشهاي سنتي مجدداً ترويج يافته و انسان را بهسوي حفظ هرچه بيشتر زيست محيط خود تشويق كرده است. البته گريز ازتمامي امكانات ساخت امروزي گاه كمي مشكل و حتي نامعقول است، به همين دليل طرفداران اين نوع بناها در كنار اين نوع روش ساخت اين واقعيت كه همان استفاده از مصالح و روشهاي امروزي است را كنار نگذاشته و براي محافظت هر چه بيشتراز طبيعت، اقدام به استفاده از انواع مصالحي كه امكان بازيافت براي آنها وجود دارد مي كنند. انجام اين امر در كنار بهره ياقتصادي باعث كمتر شدن مقادير دورريز مصالح اعم از مصالح طبيعي، تجديد پذير، تجديد ناپذير، مصالح انسان ساخت و گاهاً مسموم و مخرب طبيعت و همچنين استفاده كمتر از زمين جهت دفن اين مصالح مضر براي طبيعت و ... مي شود . در همين راستا، پژوهش حاضر بر آن است تا با روشهاي كاربردي، توصيفي و همچنين تحليل برخي نمونه ها، به يافت، شناخت و بررسي راهكارهاي تأثيرگذار، جهت ساخت بناهايي بپردازد كه تا حد امكان، در راستاي محافظت از زيست محيط انسان قدم برمي دارند.