احياء بافت با ارزش روستا درجهت ايجاد حس مكان ساكنين در روستاهايي ارگانيك با هدف توسعه و پايداري مطالعه موردي: روستاي كريك درشهر ياسوج

مكان عنصر اصلي هويت ساكنان است؛ و حس مكان حقيقت مكان است و كه به معناي ويژگي ها و خصلت هاي غيرعادي به كار ميرود. پژوهش حاضر به بررسي حس مكان در روستاي ارگانيك كريك مي پردازد. به منظور انجام اين پژوهش، براساس مباني نظر شولتز و جدول هفتگانه رلف، نحوه تحقق عوامل موثر بر حس مكان بررسي و ميزان حس مكان به كمك نرم افزار SPSS آناليز شد. نتايج نشان داد كه تعيين مرز و قلمرو براي اهالي روستاي كريك مشكل است. ونيز نشان داد كه روستاي كريك را نميتوان يك فضاي محصور به حساب آورد. از ديد پرسش شوندگان، خوانايي روستاي كريك و ميزان انس افراد به محل سكونتشان زياد ميباشد. از طرفي هم حس مكان و تعلق خاطر بالاي افراد در روستاي ارگانيك كريك بيشتر مربوط به يكدست و هماهنگ بودن روستا از نظر تنوع قومي، وجود اقوام و آشنايان، خاطرات گذشته و مناظر طبيعي است. عامل بسيار مهمي كه در ارتقاي حس تعلق به مكان در بعضي از افراد وجود دارد، وجود ارتباطات غني و قوي انساني موجود در روستا است كه باعث مي شود علي رغم مشكلات بسياري كه روستا دارد) مشكلات اقتصادي، فرهنگي، زيرساختي و وجود بي عدالتي هاي اجتماعي و اقتصادي ( تعدادي از افراد نسبت به مكان حس تعلق و وابستگي داشته باشند.