بررسي معماري بيوفيليك(زيست گرايي)، تاثيرآن بر روي رشد صنعت گردشگري در ايران

من در اين مقاله كوشيده ايم كه بتوانم با مطالعه ، تحقيق و بررسي از منابع مختلف، معماري بيوفيليك (زيست گرايي)، كه در ايران وجود دارد و ارتباط اين زيست گرايي با رشد صنعت گردشگري را با توجه به اينكه انسان ها دچار زندگي شهري شده اند بررسي كنم ، مي توان گفت امروزه اين نوع زندگي (زندگي روزمره شهري به دور از زيست گرايي و طبيعت) بر روي افكار انسان ها تاثير منفي داشته است ، مي توان زيست گرايي و طبيعت را يكي از نيازهاي اساسي انسان ها در زندگي خود دانست. منظور از معماري بيوفيليك اين نيست كه ساختمان ها، در درون طبيعت بنا مي شوند يا اينكه طبيعت را به درون ساختمان هاي ، خود ببرند ، مفهوم آن اين هست كه انسان ها داتا دوست دار زيبايي ها و طبيعتي هستند كه خداوند براي آنها قرار داده است. و اين نوع معماري تلاش مي كند تا بتواند بين انسان و محيط زيست و طبيعت پيوندي جدا نشدني برقرار كند، اين نوع معماري زيست گرايي مي تواند تاثيرات خيلي مثبتي بر روي انسان از نظر طرز تفكر ، شادابي ، سلامتي و غيره داشته باشد، روش پژوهش مادر اين مقاله به صورت تحليلي و توصيفي مي باشد، كه ابتدا به بيان بيوفيليك (زيست گرايي) و اهداف آن ، مي پردازيم و بعد به نياز انسان ها به محيط زيست و طبيعت ، بعد از آن به تاثيرات طبيعت بر روي انسان ها و تاثير بيوفيليك (زيست گرايي) بر روي رشد گردشگري را بررسي خواهيم كرد.