تلفيق هويت و تكنولوژي در معماري كشورهاي عربي منطقه؛ مروري بر سير تحول تكنولوژي ساخت در كشورهاي عربي از 1900 تا امروز

The Combination of Identity and Technology in The Architecture of Arab Countries A Review of The Evolution of Manufacturing Methods in Middle East From 1900 Until Today

اين نوشتار با هدف شناخت ارتباط ميان رويكرد هاي هويتي و تكنولوژي ساخت در كشور هاي عربي منطقه با شيوه بررسي تاريخي تحت اين نمونه هاي معماري كشورهاي منطقه را مورد بررسي قرار مي دهد. اين نوشتار با بررسي و يقيني اثار معماري در كشورهاي عربي منطقه در دوران مدرن از سال 1900 در سه بازه زماني به بررسي و تحليل ارتباط معماري و تكنولوژي ساخت مي پردازد. در اين مسير نمونه هايي از كشورهاي پيشرو در صنعت ساخت در منطقه از جمله مصر، اردن، لبنان، سوريه، عراق و همين طور كشورهايي چون كويت. عربستان سعودي و امارات متحده عربي مورد توجه قرار مي گيرد. در اين بين مولفه هاي متعددي از جمله اصول معماري در اين كشورها، سياست هاي ملي تحولات اقتصادي، رويكرد هاي معماري و فرهنگي و جريانهاي اجتماعي به عنوان بازيگراني كه در سير تحولي صنعت ساخت در كشورهاي منطقه نقش بازي مي كنند نيز مورد توجه قرار مي گيرد. نتايج مطالعات پس از ترسيم سير تحول و تكنولوژي و صنعت ساخت با رويكردهاي معماري را در قرن 20 ، اوايل قرن 21 در كشور هاي مسلمان (كشور هاي عزبي منطقه خاورميانه، نشان مي دهد كه اگرچه گرايش به معماري و تكنولوژي ساخت بومي در ميان معماران بومي منطقه همواره به عنوان يك گرايش مطرح در دهه هاي پيشين مطرح بوده است و همچنين دستاوردهاي قابل قبولي در تلفيق معماري يومي با تكنولوژي هاي روز در منطقه شكل گرفته اما رويكردها و سلايق عمومي غالب در استفاده از معماران و شركت هاي بزرگ بين المللي كشورهاي منطقه را به عنوان پذيرنده صرف محصول مطرح كرده و به جزء معدود پروژه هاي سالهاي اخير تلاشي در ارتقاء سواد سازندگان بومي صورت نگرفته است.