تحليل عملكرد ماشين ناوزنجيري زرهي با استفاده از مهندسي قابليت اطمينان

با توجه به اهميت زغال سنگ در توليد انرژي، تلاش هاي زيادي جهت افزايش استخراج اين ماده معدني انجام گرفته است. امروزه عمليات استخراج در معادن زيرزميني زغال سنگ بصورت تمام مكانيزه انجام مي شود. لذا تعيين و بهبود عملكرد ماشين آلات از مسائل مهم به شمار ميرود. ماشين ناوزنجيري زرهي مرحله اي ('AFC)، يكي از پركاربردترين ماشين آلات استخراجي در معادن زيرزميني است كه عملكرد آن با ميزان توليد رابطه مستقيم دارد، بگونه اي كه در صورت توقف آن، كل سيستم توليد متوقف خواهد شد. از اينرو تعيين قابليت اطمينان اين ماشين از اهميت بالايي برخوردار است. در اين مقاله با استفاده از داده خرابيها و زمان بين خرابيهاي ثبت شده در طي سه سال در معدن زغال سنگ طبس، قابليت اطمينان AFC مورد بررسي قرار گرفت. در اين راستا ابتدا خرابي هاي يادشده به چهار دسته اصلي مربوط به سيستم هاي برق، مكانيك، كشش و سرعت تقسيم شد. سپس عملكرد ماشين با استفاده از روشهاي آماري و طي دو مرحله شامل بررسي وجود روند و وجود همبستگي مورد ارزيابي قرار گرفت. متناسب با نوع داده ها و با استفاده از فرآيندهاي متفاوت آماري بهترين تابع توزيع براي داده هاي خرابي انتخاب شد. با توجه به نتايج بدست آمده از تحليل آماري، نمودارهاي پارتو، قابليت اطمينان و نرخ خرابي به كمك نرم افزارهاي آماري رسم شد. اين نمودارها اطلاعات جامع تري از زمان رخداد خرابيها داده و به مهندسين اين امكان را مي دهند كه نسبت به برنامه ريزي براي انجام نگهداري هاي دورهاي و پيش گيرنده به منظور افزايش عملكرد ماشين AFC كه موجب افزايش عملكرد كل سيستم مي شود، اقدام كنند