نقش واسطه اي جهت گيري مذهبي در بين الگوهاي ارتباطي خانواده و ابراز وجود

باورها و فعالیت های مذهبی اثر قابل ملاحظه ای بر سلامت روان،سازگاری اجتماعی، رضایت زناشویی، اضطراب، افسردگی، رفتارهایضد اجتماعی و ارتباط های جنسی بی بندوبار دارد. با توجه به اینامر، پژوهش حاضر با هدف تعین نقش واسطه ای جهت گیریمذهبی در بین الگوهای ارتباطی خانواده و ابراز وجود در دانشجویانانجام گرفت. به این منظور، تعداد 250 شركت كننده (60 زن و 190مرد) از دانشجویان رشته های فنی مهندسی دانشگاه آزاد اسلامیواحد دهدشت با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند. دانشجویان به مقیاس های ابزارتجدید نظر شده الگلوی ارتبلاطی خلانواده، جهت گیری مذهبیآلپورت و پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریكی پاسخ دادند. داده هابا استفاده از آمار توصیفی و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند،نتایج آنها نشان داد جهت گیری گفت و شنود الگوهای ارتباطی خانواده به طور مستقیم بر ناراحتی ابراز وجود اثر منفی (0/28-) و بر جهت گیری مذهبی درونی اثر مثبت (0/42) دارد و همچنین بهواسطه جهت گیری مذهبی درونی، احتمال پاسخ ابراز وجود را بهطور مثبت و ناراحتی از ابراز وجود را به طور منفی پیش بینی مینماید. جهت گیری همنوایی الگوهای ارتباطی خانواده به طورمستقیم بر ناراحتی از ابراز وجود و جهت گیری بیرونی اثر مثبت(0/16) و بر احتمال پاسخ ابراز وجود اثر منفی (0/22-) دارد. بر اساسنتایج این پژوهش می توان به مربیان و والدین در خلق محیط هایبهتر برای ابراز وجود كمك كرد تا از بسیاری مشكلات شناختی وعاطفی افراد جلوگیری كند.