ارزيابي انگل شناسي، پارامترهاي بيوشيميايي و پروتئين هاي فاز حاد ناشي از آناپلاسما اويس تجربي در گوسفند

آناپلاسموز گوسفندي يك بيماري ريكتزيايي با ناقل كنه اي مي باشد كه در مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري شايع است. آناپلاسما اويس مي تواند باعث بروز علائم باليني در فاز حاد بيماري و خسارات اقتصادي عظيمي در گله ها گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تغييرات انگل شناسي، پارامترهاي بيوشيميايي و پروتئين هاي فاز حاد آناپلاسموز تجربي ناشي از آناپلاسما اويس در گوسفند مي باشد. بدين منظور 100 ميلي ليتر خون هپارينه با 6٪ پارازيتمي آناپلاسما اويس، از گوسفند طحال برداري شده اخذ گرديد. 20 ميلي ليتر از ماده تلقيحي به صورت داخل وريدي به 5 گوسفند فاقد هر گونه انگل خوني تزريق گرديد. تغييرات انگل شناسي و پارامتر هاي بيوشيميايي از جمله اوره، كراتينين، بيلي روبين، آسپارتات آمينو ترانسفراز، كلسترول، آهن، پروتئين تام، گلبولين و پروتئين هاي فاز حاد شامل هاپتوگلوبين و ظرفيت تام پيوند آهن (TIBC) در گوسفنداني كه به صورت تجربي آلوده شده بودند در طي روزهاي 38-0 پس از آلودگي مورد ارزيابي قرار گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده، همزمان با پيشرفت بيماري پارازيتمي به صورت معنا داري افزايش يافت و در روز 15 پس از آلودگي به حداكثر ميزان خود رسيد و پس از آن تا روز 38 به تدريج از ميزان آن كاسته شد. مقادير سرمي بيلي روبين تام، مستقيم و غير مستقيم و اوره در روزهاي 15 و 20 پس از آلودگي (بروز آنمي شديد به حداكثر خود رسيدند. كاهش فعاليت AST در روزهاي 20 تا30، كاهش ميزان كلسترول در روز 20، افزايش پروتئين تام در روز 38 ، افزايش ميزان گلبولين در طي روزهاي 20 تا 38 و افزايش آهن در روزهاي 20 و 23 نسبت به روز صفر معنا دار بود. افزايش معني دار هاپتوگلوبين در طي روزهاي 34-27 و روند كاهشي ظرفيت تام پيوند آهن (TIBC از روز 5 پس از آلودگي نسبت به روز صفر مشاهده گرديد. از تحقيق حاضر مي توان به اين نتيجه رسيد كه ارزيابي انگل شناسي و برخي از فاكتورهاي بيوشيميايي از جمله بيلي روبين، آهن، گلبولين و هاپتوگلوبين در برخي از روزهاي آلودگي تجربي آناپلاسما اويس مي تواند در تشخيص بيماري كمك كننده باشد.