پايش روند پديده فرونشست دشت انار با استفاده از روش تداخل سنجي راداري و ارتباط آن با برداشت بي رويه منابع آب زيرزميني

پديده فرونشست يكي از مخاطرات جدي در دشت هاي ايران است. دشت انار نيز به دليل برداشت بي رويه از منابع آب زيرزميني مستعد اين مخاطره است. در اين تحقيق سعي شده است تا ضمن بررسي پديده فرونشست، ميزان و روند گسترش آن طي يك دوره زماني مشخص شود. بدين منظور تصاوير راداري ASAR مربوط به دو دوره چهار ساله از دشت انار تهيه و از روش تداخل سنجي راداري جهت تعيين ميزان فرونشست و پايش آن استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان ميدهد كه بين سالهاي 1383 تا 1387 بخش هاي جنوبي دشت بطور متوسط 10 سانتيمتر در سال دچار فرونشست شده، و بين سال هاي 1387 تا 1391 نرخ فرونشست افزايش يافته و به 11/7 سانتيمتر در سال رسيده است. همچنين در طول اين سالها مساحت محدوده فرونشست از 5000 هكتار به 15000 هكتار افزايش يافته و روند فرونشست به سمت بخشهاي شمالي دشت گسترش يافته است. با تهيه نقشه افت سطح ايستابي يك دهه اخير دشت مورد مطالعه، مشخص مي شود كه مناطقي كه دچار فرونشست شده اند كاملا بر محدوده هاي با افت سطح ايستابي بيشتر، منطبق هستند. بنابراين، با توجه به افزايش زير كشت باغات پسته در سال هاي اخير و در نتيجه آن برداشت بيشتر از آبهاي زيرزميني، ميزان فرونشست افزايش يافته و باعث ايجاد مخاطرات بيشتري در منطقه مي شود.

The phenomenon of subsidence is one of the serious dangers in the plains of Iran. The Anar plain is prone to this threat due to the unplanned withdrawal of groundwater resources. In this research, we have tried to investigate the phenomenon of subsidence, its extent and its development over a period. For this purpose, ASAR radar images were prepared for two 4- year periods from Anar plain and radar interference was used to determine the amount of subsidence and it’s monitoring. The results show that between the years 2004 and 2008, the southern parts of the plain have been subsided by an average of 10 centimeters per year. Between 2008 and 2013, the subsidence rate has risen to 11.7 centimeters per year. During these years, the area of subsidence has increased from 5,000 hectares to 15,000 hectares. In addition, the subsidence trend has spread to the northern parts of the plain. By mapping down the stagnation level of the last decade, it is clear that the areas that have been subsided are fully aligned with areas with a higher stagnation level. Therefore, due to the increase in pistachio gardens in recent years, and as a result of the higher harvesting of groundwater, the rate of subsidence has increased and poses more risks in the region.